รู้จัก เข้าใจอาการ“วีนเหวี่ยง”ของเจ้าตัวเล็ก

แต่เขากลับร้องไห้โวยวาย โทษรองเท้าตัวเอง “รองเท้าบ้า!” เอ๊ะ ทำไมลูกถึงทำแบบนี้นะ

 
นั่นเพราะเขายังไม่สามารถเชื่อมโยงระหว่างการกระทำของตัวเองกับผลที่ตามมาได้ ดังนั้น เมื่อมีบางสิ่งไม่น่าพอใจเกิดขึ้น เจ้าตัวเล็กก็ไม่รู้ว่าจะโทษอะไรดี และเป็นเรื่องง่ายมากที่จะโกรธอะไรก็ตามรอบตัว

 
การโยนความผิดไปให้วัตถุที่ไม่มีชีวิต ก็เป็นวิธีระบายออกอย่างหนึ่ง แต่หากลูกของคุณมักจะถือโทษโกรธคนอื่น เช่น โกรธเพื่อนผู้ไม่ได้ทำผิดอะไรเลยว่าเป็นคนผลักเขาจนทำให้ไอศกรีมหล่นพื้น ทั้งที่ตัวเองถือไม่ดี สิ่งนี้อาจทำให้เกิดปัญหาเมื่อลูกโตขึ้นได้ เพราะลูกจะต้องเจอผู้คนอีกมากมาย และการกระทำเช่นนี้ย่อมทำให้ไม่มีใครอยากอยู่ใกล้ๆ ด้วยเป็นแน่

 
ดังนั้น คุณไม่ควรปล่อยให้ลูกกล่าวหาเช่นนี้ต่อไป เข้าใจในการกระทำของลูก แต่อธิบายอย่างมีเหตุผล ลองบอกเขาว่า“แม่เสียใจด้วยนะที่ลูกล้ม แต่เจ้ารองเท้าไม่ได้เป็นคนทำให้เกิดเรื่องนะ เป็นไปไม่ได้หรอก” ซึ่งอาจต้องให้เวลาสักปีสองปี แต่ลูกของคุณก็จะค่อยๆ เข้าใจได้เองว่าการกระทำของเขาจะทำให้เกิดผลอะไรตามมา การให้เขาได้รู้จักถือเป็นความท้าทายครั้งใหม่ที่รออยู่ค่ะ

 

 

บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง