สารพันวิธีช่วย เมื่อลูกรักหมดกำลังใจ

แน่นอนว่า การบังคับจิตใจลูกคงไม่ใช่ทางออกที่เหมาะสม ลองฟังเทคนิคจากดอกเตอร์โจเอล ฟิช ผู้เขียน “101 Ways to be a Terrific Sports Parent” ดูก่อน

 
• ใช้ความสำเร็จเล็กๆ สร้างความสำเร็จใหญ่ๆ ชมเชยทุกความสำเร็จของลูกอย่างจริงใจ ไม่ว่าเรื่องนั้นจะเป็นเรื่องเล็กๆ แค่การทำลายสถิติการวิ่งของตัวเอง เรียนรู้เดาะบอลใหม่ๆ ได้ การมีน้ำใจนักกีฬา ฯลฯ คุณก็สามารถเอ่ยชมเขาได้ทั้งนั้น “หนูเป็นลูกทีมมีความรับผิดชอบมาก แม่ภูมิใจในตัวหนูจ้ะ”

 
• วิเคราะห์ (แต่ไม่วิจารณ์) ข้อผิดพลาด แทนที่จะนับว่า การแข่งครั้งนี้ลูกทำแต้มได้เท่าใด ลองมาคุยกันว่า เขาจะปรับปรุงตรงจุดไหนเพื่อให้เล่นได้ดีขึ้นดีกว่า

 
• ลดความคาดหวังลงหน่อย เราเห็นนักกีฬามือโปรในโทรทัศน์มามาก ไม่แปลกหรอกที่จะคาดหวังว่าลูกของเราจะเป็นอย่างนั้นบ้าง แต่อย่าลืมว่าพวกเขายังอายุไม่ถึง 10 ขวบเลยนะ ลดๆ ความคาดหวังลงสักนิด ทุกคนจะสนุกกับการแข่งขันได้อย่างสบายใจขึ้นเยอะ

 
• ให้ลูกหยุดพัก เมื่อความสนใจของเขาต่อสิ่งนั้นๆ ดูจะน้อยลง เมื่อมีเรื่องใหม่ๆ ให้เด็กวัยนี้พบเจอและค้นหาแทบทุกวัน พวกเขาจึงอาจจะสนใจกีฬาที่เคยชอบน้อยลง หรืออยากเปลี่ยนไปลองทำอย่างอื่นบ้าง นั่นไม่ได้หมายความว่า ลูกของเราเป็นคนโลเลหรือไม่จริงจังหรอกนะ

 

 

บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง