ลูกชอบพูดโกหก เด็กเกิดมามีนิสัยไม่เหมือนกัน การโกหกเป็นเพราะนิสัย หรือการเลี้ยงดูกันนะ มาสังเกตพฤติกรรมเราดูว่าเป็นพ่อแม่ที่ทำให้ลูกต้องโกหกหรือเปล่ากันนะ

ลูกชอบพูดโกหกเองหรือเพราะพ่อแม่ทำ หยุดพฤติกรรมแบบนี้กันเถอะ!!

โกหก พฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์ของสังคม ทำให้พ่อแม่หลาย ๆ คน เกิดความกังวลขึ้นในใจอย่างมาก เมื่อพบว่าลูกน้อยเริ่มโกหก หรือพูดไม่จริง แต่แท้จริงแล้ว ลูกกำลังพูดโกหกอยู่จริงหรือเปล่านะ

พฤติกรรมแบบไหนเรียกว่า “เด็กโกหก”

พฤติกรรมการโกหกของเด็กนั้น ย่อมมีความสลับซับซ้อนกว่าในผู้ใหญ่ ในด้านของการตีความ พฤติกรรมแบบไหนที่เราสามารถระบุได้ว่าเป็นพฤติกรรมของการโกหกของลูก หรือแบบไหนเป็นเพียงการพูดโกหกตามวัย ถ้าพฤติกรรมนั้นเกิดในเด็กเล็ก ๆ ที่เพิ่งพูดได้ไม่นาน หรือเด็กอายุ 2-3ขวบ ซึ่งเป็นวัยที่เด็กอาจจะยังไม่เข้าใจ หรือแยกแยะความจริงกับจินตนาการออกจากกันได้อย่างไม่ชัดเจน เด็กอาจจะพูดในสิ่งที่นึกขึ้นมาโดยไม่ได้ตรวจสอบกับโลกความเป็นจริง ก็ถือเป็นเรื่องปกติตามพัฒนาการ และควรหลีกเลี่ยงการใช้คำว่า “เด็กโกหก” กับเด็ก ดังอย่างที่ดร. กัลลาเกอร์ นักจิตวิทยาคลินิก (Richard Gallagher, PhD) กล่าวว่า “พัฒนาการของพวกเขายังไม่โตพอที่จะตระหนักว่าบางสิ่งไม่เป็นความจริงเพียงเพราะพวกเขาต้องการให้มันเป็น” นั่นเป็นเหตุผลที่เด็กก่อนวัยเรียนของคุณสามารถนั่งโดยถือแก้วเปล่าในมือ ทำน้ำนมหยดลงบนตัก และบอกคุณว่ามีสัตว์ประหลาดทำน้ำหก สิ่งที่พวกเขาหมายความจริงๆ ก็คือ พวกเขาต้องการให้พวกเขาไม่ได้เป็นคนทำนมหกเพราะพวกเขาเห็นว่าคุณโกรธ

แต่ถ้าพฤติกรรมเหล่านั้น เกิดขึ้นในเด็กโต อายุประมาณ 7 ขวบขึ้นไป ซึ่งสามารถเข้าใจโลกแห่งความเป็นจริงได้ดีแล้ว ก็ถือว่าเป็นพฤติกรรมโกหก แต่ก็เป็นแค่พฤติกรรมหนึ่งที่เด็กแสดงออกมา ความเข้าใจว่าเพราะอะไรเด็กจึงไม่สื่อสารให้ตรงกับความจริงเป็นเรื่องจำเป็นมากกว่าจะตัดสินว่าเป็นเด็กดี หรือเด็กไม่ดี

เฉลี่ยเด็กโกหกทุก ๆ 2 ชั่วโมง!!

งานวิจัยบางชิ้นแสดงให้เห็นว่าเด็กวัย 4 ขวบโดยเฉลี่ยโกหกทุก ๆ สองชั่วโมง! นักจิตวิทยาคลินิก Richard Gallagher, PhD, ผู้อำนวยการสถาบันการเลี้ยงดูบุตรแห่ง New York University Child Study Center กล่าวว่า “เด็กทุกคนโกหกเป็นครั้งคราว “อันที่จริง มันเป็นเรื่องปกติของพัฒนาการของพวกเขา”

มีนักวิชาการค้นพบว่า พ่อแม่ผู้ปกครองที่เข้มงวดกับเด็กมากเกินไป จะทำให้เด็กชอบโกหก ชอบหาข้ออ้างจนติดเป็นนิสัย และสามารถกุเรื่องแต่งขึ้นมาได้อย่างสบาย ๆ โดยฟิลิปปา เพอร์รี่ นักจิตอายุรเวท กล่าวว่า ผู้ปกครองที่เคร่งครัดในกฎระเบียบ มักจะสร้างความรู้สึกไม่ปลอดภัยให้กับเด็ก และนั่นทำให้เหล่าหนูน้อยไม่กล้าบอกเล่าความจริง เพราะรู้สึกวิตกกังวลว่าหากบอกความจริงไปแล้วจะถูกทำโทษหรือไม่ เด็ก ๆ จึงเลือกที่จะปกปิดเพื่อไม่ให้ตนเองถูกดุ

งานวิจัยรองรับ ลูกชอบพูดโกหก เพราะพ่อแม่เข้มงวดมากเกินไป

ทฤษฎีนี้มีงานวิจัยรับรองจากนักจิตวิทยาชาวแคนาดาชื่อ วิคตอเรีย ทัลวอร์  ในการทดลองนั้น ดร.ทัลวอร์ ได้เลือกเด็ก ๆ จากสองโรงเรียนในแอฟริกา โดยโรงเรียนแห่งแรกไม่เคร่งในกฎระเบียบมากนัก มีความยืดหยุ่นและให้อิสระ ส่วนอีกแห่งนั้นเข้มงวดในกฎระเบียบ เธอนำเด็ก ๆ มาทดสอบโดยการเล่นเกมที่มีชื่อว่า Peeping Game

แบบทดสอบเริ่มขึ้นด้วยการให้เด็กเดาว่าเสียงที่ได้ยินข้างหลังนั้นเกิดจากอะไร คำเฉลยคือลูกบอลของเล่น เพียงแต่ว่าเสียงนั้นไม่เหมือนกับเสียงของลูกฟุตบอลเลย จากนั้นเธอจึงให้ผู้ใหญ่ออกจากห้องไป และเมื่อกลับมาพวกผู้ใหญ่ถามเด็กอีกครั้งว่ามันคือวัตถุอะไรและเหล่าเด็ก ๆ ได้แอบมองหรือไม่ ผลการทดสอบคือเด็กที่มาจากโรงเรียนไม่เคร่งในกฎระเบียบมีทั้งโกหกและพูดความจริง ในขณะที่เด็กซึ่งมาจากโรงเรียนที่เข้มงวดนั้นเลือกที่จะพูดโกหกว่าไม่ได้แอบมอง

โดย เพอร์รี่ พูดถึงประเด็นนี้ว่า ถ้าพ่อแม่เข้มงวดกับเด็ก เด็กก็จะรู้สึกกดดันและกลัว ไม่กล้าพูดความจริง โกหกเพื่อหนีปัญหา ยิ่งถ้าคำโกหกนั้นไม่ถูกต่อว่าอะไร เด็กก็จะสร้างคำโกหกไปตลอดโดยไม่รู้ตัว ในทางตรงกันข้าม ผู้ปกครองสามารถทำให้เด็ก ๆ ผ่อนคลายได้ โดยการไม่ตามไปจับผิดทุกย่างก้าว พวกคุณจะเข้าหาพวกเด็ก ๆ ได้อย่างสบายใจ แต่ถ้าหากพวกคุณยังเลือกที่จะเข้มงวดและโหดร้ายกับเด็ก ๆ มันก็ไม่ทำให้สถานการณ์ดีขึ้นเลย มีแต่แย่ลงด้วยซ้ำ

สัญญาณเตือนว่าคุณเป็นพ่อแม่ที่เข้มงวดเกินไป อาจทำให้ ลูกชอบพูดโกหก

1.  มีกฎเกณฑ์มากเกินไปจนกระทั่งบางทีเราก็ไม่สามารถจดจำกฎเหล่านั้นได้ นั่นอาจเป็นสัญญาณแล้วว่าเราเป็นคนที่เข้มงวดเกินไป แทนที่จะตั้งกฎเกณฑ์อะไรมากมายนั้น ก็ให้มีกฎน้อยข้อแต่สามารถปฏิบัติได้จริงจะดีกว่า โดยให้ฝึกทำเป็นประจำและสม่ำเสมอกับกฎเหล่านั้น จะเป็นการสบายใจด้วยกันทั้ง 2 ฝ่าย
2. คำพูดของคุณพ่อคุณแม่เกินความจริง เช่น ถ้าดื้ออย่างนี้เดี๋ยวจับโยนออกนอกหน้าต่าง หรือเดี๋ยวแม่จะทิ้งของเล่นของหนูให้หมดเลย และถ้าลูกพูดว่าเอาเลยแม่ จะยิ่งยุ่งกันใหญ่ เพราะเราไม่สามารถทำได้จริง ซึ่งยิ่งทำให้คำพูดของเราไม่มีความหมายและยากต่อการลงวินัยในคราวต่อไป ดังนั้น ให้เราคิดให้ดีก่อนพูด
3. กฎของคุณพ่อคุณแม่เกินขอบเขตของการเป็นพ่อแม่คุณพ่อคุณแม่สามารถมีกฎเกณฑ์เกี่ยวกับโรงเรียน การปฏิบัติตัวต่อเพื่อน หรือกฎของความปลอดภัยได้ แต่ไม่ควรจำกัดกฎส่วนตัวบางอย่างของลูก เช่น ให้ลูกเลิกฟังเพลงที่ลูกชอบ สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องรสนิยมส่วนตัวที่ไม่ควรก้าวก่ายกัน เราควรเคารพในกติกาของทุกคน แต่ใช้วิธีคุยเพื่อหาทางออกร่วมกัน
4. มีความรักที่มีเงื่อนไขกับลูกแม่อาจใช้คำพูดว่า “แม่รักลูกนะ แต่แม่ไม่อยากให้ลูกมีความประพฤติอย่างนี้” หรือพูดว่า “พ่อเชื่อว่าลูกทำได้ดีกว่านี้” อย่าพูดว่า “ลูกเป็นเด็กเหลือขอจริงๆ ถ้าลูกทำสิ่งนี้ไม่ได้” ถ้าเราทำอย่างนั้นเรากำลังทำให้ใจลูกแตกสลาย
5. ให้ลูกเอาแต่เรียนเรียน เรียนไม่มีเล่นเลย เด็กๆ จำเป็นต้องมีทุกอย่างๆที่สมดุล ทั้งเล่นทั้งเรียน สมองจะทำงานได้ดีถ้ามีทั้งอย่างเข้าด้วยกันอย่างกลมกลืน
6.  กฎคือกฎห้ามถามเราควรมีกฎที่ชัดเจน สม่ำเสมอ ปฏิบัติได้เพราะจะช่วยให้ลูกรู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นได้หากไม่ทำตาม แต่กฎต่างๆ ควรยึดหยุ่นได้ ไม่ใช่กฎคือกฎห้ามถาม เพราะเมื่อไหร่ที่มีปัญหาลูกสามารถขอความช่วยเหลือได้
7. เย็นชาเหมือนน้ำแข็งการเป็นพ่อแม่ที่ดีควรมีความอบอุ่น แต่มั่นคง ไม่ใช่เยือกเย็น ใจร้าย

อ่านต่อ >> “พฤติกรรมพ่อแม่แบบไหนทำให้ลูกพูดโกหก” คลิกหน้า 2