ลูกดื้อ ไม่ต้องตี แล้วจะเป็น เด็กดี ได้ไหม? – การเลี้ยงดูและอบรมสั่งสอนเด็กนั้นเป็นงานที่ท้าทายสำหรับพ่อแม่และผู้ดูแลเสมอ โดยเฉพาะการสร้างความมั่นใจว่าเด็กๆ จะได้เรียนรู้ในสิ่งที่ถูกหรือผิดบนโลกใบใหญ่ของพวกเขาที่มีหลายสิ่งหลายอย่างให้ต้องทำความเข้าใจ เพื่อบ่มเพาะให้พวกเขาเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพในอนาคต ซึ่งการอบรมสั่งสอน หรือ แม้แต่การลงโทษ เป็นสิ่งที่อยู่คู่กับเด็กมาทุกยุคทุกสมัย อย่างไรก็ตาม ในส่วนของการลงโทษเพื่อให้เด็กรู้จักผิดชอบชั่วดีได้ถูกบูรณาการใหม่ในยุคนี้ กล่าวคือ การลงโทษทางร่างกาย เช่น การตี อาจไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีหรือเป็นที่ยอมรับอีกต่อไป  แล้วเราจะใช้วิธีไหนในการสอนเรื่องระเบียบวินัยให้ลูก หรือเมื่อลูกดื้อ เราควรรับมืออย่างไร มาติดตามได้ในบทความค่ะ

ลูกดื้อ ไม่ต้องตี แล้วจะเป็น เด็กดี ได้ไหม บอกต่อเทคนิคทำโทษลูกแบบสร้างสรรค์ ไม่เจ็บตัว ไม่เป็นแผลที่ใจ

ทำไมลูกถึงดื้อ? : สาเหตุของความดื้อในเด็ก ที่ต้องทำความเข้าใจ

ความดื้อรั้นในเด็กเป็นปรากฏการณ์ทั่วไปที่พ่อแม่หลายคนต้องเผชิญ  เด็กสามารถแสดงพฤติกรรมดื้อรั้นได้จากหลายสาเหตุ รวมถึงความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะเป็นอิสระ ต้องการการได้ควบคุม และยังขาดความเข้าใจเกี่ยวกับผลที่ตามมา เมื่อเด็กเติบโตและพัฒนา พวกเขาเริ่มต้องการความเป็นอิสระและต้องการตัดสินใจด้วยตนเอง แท้ว่าอาจเป็นลักษณะของพฤติกรรมเชิงบวกที่ช่วยให้พวกเขาพัฒนาความรู้สึกเป็นตัวของตัวเองและความมั่นใจ แต่อย่างไรก็ตามก็อาจนำไปสู่การแสดงพฤติกรรมดื้อรั้น หรือต่อต้าน เมื่อพวกเขาถูกบอกว่า ไม่ อย่า หรือห้าม!

อีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เด็กดื้อ คือ ความต้องการการควบคุม เด็กอาจรู้สึกว่าชีวิตของพวกเขาอยู่เหนือการควบคุมเป็นส่วนใหญ่ โดยมีผู้ใหญ่เป็นผู้ตัดสินใจแทนพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงออกแรงควบคุมสิ่งเล็กๆ น้อยๆ เช่น สิ่งที่พวกเขากินหรือสวมใส่ สิ่งนี้สามารถแสดงให้เห็นได้ว่าเป็นความดื้อรั้น เมื่อพวกเขาปฏิเสธที่จะทำในบางสิ่ง เนื่องจากพวกเขารู้สึกว่าเป็นสิ่งเดียวที่พวกเขาสามารถควบคุมได้  ซึ่งแนวทาง 3 ประการ ที่สำคัญ ต่อไปนี้ จะช่วยให้คุณสามารถรับมือเมื่อลูกมีพฤติกรรมดื้อรั้นได้ค่ะ

• ประการแรก สิ่งสำคัญคือต้องกำหนดขอบเขตและกฎเกณฑ์ที่ชัดเจนสำหรับพฤติกรรม และบังคับใช้อย่างสม่ำเสมอ เด็กต้องการโครงสร้างและความสม่ำเสมอเพื่อให้รู้สึกปลอดภัยและเข้าใจสิ่งที่คาดหวังจากพวกเขา สิ่งนี้สามารถช่วยให้พวกเขาเข้าใจผลของการกระทำและลดพฤติกรรมดื้อรั้นลงได้
• ประการที่สอง ผู้ปกครองสามารถส่งเสริมความเป็นอิสระ และให้ทางเลือกแก่เด็ก ตัวอย่างเช่น แทนที่จะบอกเด็กว่าจะใส่ชุดอะไร คุณสามารถเสนอตัวเลือก 2-3 ตัวเลือกแล้วปล่อยให้ลูกสามารถเลือกได้ สิ่งนี้จะช่วยสร้างความรู้สึกของความเป็นอิสระและการได้ควบคุมของเด็ก
• ประการที่สาม พ่อแม่สามารถใช้การเสริมแรงเชิงบวก เช่น การชมเชยหรือการกระตุ้นให้เกิดพฤติกรรมที่ต้องการ เมื่อเด็กปฏิบัติตามกฎและแสดงความร่วมมือ พวกเขาควรได้รับคำชมและให้รางวัล สิ่งนี้เป็นการตอกย้ำพฤติกรรมและช่วยลดความดื้อรั้นลงได้

สิ่งสำคัญ คือ ต้องจำไว้ว่าเด็กยังคงต้องเรียนรู้และพัฒนา พฤติกรรมของพวกเขาไม่ได้สะท้อนถึงความตั้งใจที่จะดื้อรั้นของพวกเขาเสมอไป ด้วยความอดทน ความเข้าใจ และการเลี้ยงดูที่ใส่ใจสม่ำเสมอพฤติกรรมดื้อรั้นในเด็กจะสามารถลดลงและเป็นไปในทิศทางที่ดีขึ้นได้

นอกจากนี้ การฝึกวินัยสำหรับเด็กก็เป็นส่วนสำคัญของการเป็นพ่อแม่  ระเบียบวินัย เป็นส่วนสำคัญในการพัฒนาเด็กและจำเป็นต่อการช่วยให้เด็กเรียนรู้ และเจริญเติบโต อย่างไรก็ตามการฝึกระเบียบวินัยมักเป็นหัวข้อที่ถกเถียงกันมากมาย โดยมีความคิดเห็นที่แตกต่างกันเกี่ยวกับสิ่งที่ถือว่าเหมาะสมและมีประสิทธิภาพในการสอนวินัยให้กับเด็ก โดยเฉพาะการหาสมดุลที่เหมาะสมระหว่างการสอนที่ถูกต้องจากสิ่งที่ผิดและการหลีกเลี่ยงผลกระทบด้านลบต่อความภาคภูมิใจในตนเองและความปกติสุกทางอารมณ์อาจเป็นเรื่องที่ท้าทาย

ลูกดื้อไม่ต้องตี แล้วจะเป็น เด็กดี ได้ไหม? : ความสำคัญของวินัย ต่อพัฒนาการที่ดีของเด็ก

เมื่อเราพูดถึง ระเบียบวินัย แน่นอนว่ามันมีบทบาทที่สำคัญในการพัฒนาเด็ก ที่ช่วยให้เด็กเรียนรู้และเติบโตในหลายๆ ด้าน ซึ่งต่อไปนี้เป็นเหตุผลสำคัญบางประการที่ทำให้การฝึกวินัยมีความสำคัญต่อเด็กๆ ค่ะ

1. สอนความรับผิดชอบ

ระเบียบวินัยช่วยให้เด็กเรียนรู้วิธีรับผิดชอบต่อการกระทำ และการตัดสินใจของตนเอง การกำหนดกฎเกณฑ์และผลที่ตามมาอย่างชัดเจน เด็กจะสามารถเข้าใจความเชื่อมโยงระหว่างพฤติกรรมของพวกเขากับผลลัพธ์ที่ตามมา สิ่งนี้ช่วยให้เด็กพัฒนาความรู้สึกรับผิดชอบ ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการพัฒนาพฤติกรรมโดยรวมของพวกเขา

2. ช่วยสร้างความนับถือตนเอง

เด็กที่มีระเบียบวินัยอย่างสม่ำเสมอในลักษณะเชิงบวกและได้รับการสนับสนุนย่อมมีแนวโน้มที่จะพัฒนาความรู้สึกภาคภูมิใจในตนเองและเห็นคุณค่าในตนเองมากขึ้น ระเบียบวินัยช่วยให้เด็กรู้สึกถึงความมั่นคงในอารมณ์ ช่วยให้พวกเขารู้สึกเห็นคุณค่าในตัวเอง

3. ปรับปรุงพฤติกรรม

ระเบียบวินัยช่วยให้เด็กเรียนรู้วิธีปฏิบัติตนในลักษณะที่เหมาะสมและเป็นที่ยอมรับของสังคมส่วนรวม การกำหนดขอบเขตและกฎเกณฑ์ที่ชัดเจนจะทำให้เด็กเข้าใจสิ่งที่สังคมหรือพ่อแม่คาดหวังจากพวกเขา ซึ่งจะช่วยปรับปรุงพฤติกรรมของพวกเขาเมื่อเวลาผ่านไป

4. สนับสนุนการพัฒนาความรู้ความเข้าใจ

ระเบียบวินัย มีบทบาทสำคัญในการสนับสนุนการพัฒนาความรู้ความเข้าใจของเด็ก การสอนเด็กให้รู้จักควบคุมพฤติกรรมและอารมณ์ จะช่วยให้พวกเขาพัฒนาทักษะการควบคุมตนเองและการแก้ปัญหา ซึ่งจำเป็นต่อความสำเร็จในโรงเรียนและในชีวิตในอนาคต

ลูกดื้อไม่ต้องตี แล้วจะเป็น เด็กดี ได้ไหม? :  ผลเสียของการลงโทษลูกด้วยการตี 

ความจริงแล้วการลงโทษทางร่างกายเมื่อลูกดื้อ เช่น การตี ไม่ได้รับประกันว่าเด็กคนนั้น จะกลายเป็นเด็กที่ “ดี” เสมอไปในอนาคต ที่สำคัญการหลีกเลี่ยงการลงโทษเด็กทางร่างกายสามารถนำไปสู่สภาพแวดล้อมที่ดีต่อพัฒนาการของเด็กได้มากกว่า เป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้ปกครองในการหารูปแบบระเบียบวินัยที่เหมาะกับครอบครัวและจัดเตรียมสภาพแวดล้อมที่สนับสนุนลูก ๆ ในการเรียนรู้ได้

แม้การลงโทษทางร่างกายจะเป็นการฝึกวินัยให้แก่เด็กรูปแบบหนึ่งที่มีมาช้านานในหลายวัฒนธรรมและครอบครัว ซึ่งมักเกี่ยวข้องกับ การตี หรือการใช้กำลังในรูปแบบอื่นๆ เพื่อแก้ไขพฤติกรรมในเด็ก อย่างไรก็ตาม ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา มีงานวิจัยจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ที่ชี้ให้เห็นว่าการลงโทษทางร่างกายไม่ใช่รูปแบบการฝึกวินัยที่มีประสิทธิภาพหรือเหมาะสมสำหรับเด็ก

การลงโทษทางร่างกายเชื่อมโยงกับผลลัพธ์เชิงลบหลายอย่างสำหรับเด็ก ตัวอย่างเช่น มีการวิจัยที่ค้นพบว่าเด็กที่เคยถูกลงโทษทางร่างกายมีแนวโน้มที่จะแสดงพฤติกรรมก้าวร้าว รวมถึงการตีและการรังแก เมื่อเทียบกับเด็กที่ไม่ได้รับการลงโทษทางร่างกาย นอกจากนี้ การลงโทษทางร่างกายยังสัมพันธ์กับความสามารถทางสติปัญญาที่ลดลงและความนับถือตนเองที่ลดลงในเด็กอีกด้วย

อ่านต่อ…ลูกดื้อ ไม่ต้องตี แล้วจะเป็น เด็กดี ได้ไหม บอกต่อเทคนิคทำโทษลูกแบบสร้างสรรค์ ไม่เจ็บตัว ไม่เป็นแผลที่ใจ คลิกหน้า 2

เลี้ยงลูกให้ เก่ง ดี มีสุข ไปกับเรา คลิกติดตามที่

ลูก อารมณ์ร้อน –  เด็กอารมณ์ร้อน ขี้โมโห และชอบแสดงพฤติกรรมรุนแรง เช่น ตีพ่อแม่ หรือไม่ได้อย่างใจแล้วลงไปนอนดิ้นกับพื้น หรือแม้แต่การทำร้ายตัวเอง เป็นหนึ่งในปัญหาที่ต้องได้รับการแก้ไขอย่างเหมาะสม เนื่องจากพฤติกรรมลักษณะนี้อาจส่งผลเสียที่ร้ายแรงต่อตัวเด็กและคนรอบข้างได้หากไม่ได้รับการแก้ไข ผู้ปกครองควรดำเนินการเพื่อจัดการกับพฤติกรรม และขอความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญหากจำเป็น การตีหรือทำร้ายร่างกายผู้อื่นถือเป็นความก้าวร้าวรูปแบบหนึ่งและอาจส่งผลให้เกิดอันตรายต่อร่างกายและปัญหาด้านอารมณ์ของเด็กได้เมื่อเวลาผ่านไป

ลูก อารมณ์ร้อน โมโหร้าย ชอบตีพ่อแม่ ลงไปนอนดิ้นกับพื้น ต้องรับมืออย่างไร ?

แน่นอนว่า ความอารมณ์ร้อน และการทำร้ายผู้อื่น หรือแม้แต่ทำร้ายตัวเอง เป็นพฤติกรรมที่ส่งผลเสียต่อพัฒนาการทางสังคมและอารมณ์ของเด็กหากไม่ได้รับการแก้ไข เด็กที่มีความก้าวร้าวมักจะมีปัญหาในการสร้างความสัมพันธ์เชิงบวกกับผู้อื่น และอาจแสดงพฤติกรรมรุนแรงต่อไปเมื่อโตขึ้น การขอความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิต เช่น นักจิตวิทยาเด็กหรือผู้ให้คำปรึกษา สามารถให้การสนับสนุนและคำแนะนำในการจัดการกับพฤติกรรมของเด็กและส่งเสริมพัฒนาการทางสังคมและอารมณ์ในเชิงบวก รวมถึงวิธีการที่พ่อแม่ใช้ในการรับมือเมื่อลูกแสดงพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม

สิ่งสำคัญคือต้องสังเกตว่าอารมณ์ร้อนของเด็กไม่ได้เกิดจากปัจจัยเดียวเสมอไป แต่เกิดจากหลายๆ ปัจจัยรวมกัน การทำความเข้าใจสาเหตุที่แท้จริงของอารมณ์ร้อนของเด็กสามารถช่วยให้ผู้ปกครองและผู้ดูแลพัฒนากลยุทธ์เพื่อสนับสนุนการควบคุมอารมณ์และพฤติกรรมของเด็ก

สาเหตุที่เด็ก อารมณ์ร้อน โมโหร้าย เกิดจากอะไรได้บ้าง?

มีสาเหตุหลายประการที่ทำให้เด็ก อารมณ์ร้อน ได้แก่

• พันธุกรรม : ลักษณะทางอารมณ์และบุคลิกภาพ รวมถึงแนวโน้มอารมณ์ร้อนเป็นสิ่งที่สามารถถ่ายทอดมาจากพ่อแม่ได้
• พัฒนาการทางสมอง : สมองของเด็กยังคงพัฒนาอยู่และศูนย์ควบคุมอารมณ์ของพวกเขาอาจยังไม่พัฒนาเต็มที่ ทำให้พวกเขาจัดการอารมณ์และควบคุมพฤติกรรมได้ยาก
• ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม : การสัมผัสกับสภาพแวดล้อมที่ตึงเครียดหรือกระทบกระเทือนจิตใจ เช่น การถูกทำร้ายหรือการถูกละเลย สามารถเพิ่มโอกาสที่เด็กจะมีปัญหาในการจัดการอารมณ์และพฤติกรรมของตนเอง
• ปัญหาพัฒนาการล่าช้า : เด็กที่มีพัฒนาการล่าช้าหรือมีอาการต่างๆ เช่น โรคสมาธิสั้น ออทิสติก หรือพฤติกรรมต่อต้านฝ่ายตรงข้าม อาจมีปัญหาในการควบคุมอารมณ์และพฤติกรรมของตนเอง
• พฤติกรรมที่เรียนรู้ : เด็กอาจเรียนรู้พฤติกรรมก้าวร้าวหรือหุนหันพลันแล่นจากการสังเกตผู้อื่น เช่น สมาชิกในครอบครัวหรือสื่อต่างๆ
• ความหงุดหงิด : เด็กอาจโกรธและอารมณ์ร้อนเมื่อพบกับความคับข้องใจหรืออุปสรรค โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากขาดทักษะและเครื่องมือในการจัดการกับอารมณ์เหล่านั้น

นอกจากนี้พฤติกรรมที่เด็กชอบลงไปนอนดิ้นกับพื้น เมื่อไม่ได้อย่างใจนั้นสามารถเกิดขึ้นได้จากหลายสาเหตุ ซึ่งเป็นลักษณะของการเอาแต่ใจในเด็ก อย่างไรก็ตาม เด็กมักจะเอาแต่ใจตัวเองเป็นเรื่องธรรมดาที่ผํู้ปกครองต้องเรียนรู้ เพราะพวกเขายังอยู่ในขั้นพัฒนาการและยังขาดประสบการณ์ชีวิต ในช่วงปฐมวัย เด็กๆ ยังคงเรียนรู้เกี่ยวกับโลกด้วยมุมมองที่ไม่กว้างนัก พวกเขามักจะมีความเข้าใจในมุมมองและความต้องการของคนอื่นอย่างจำกัด และมุ่งเน้นไปที่ความต้องการและความจำเป็นของตนเองเป็นหลัก นี่เป็นเรื่องปกติของพัฒนาการและช่วยให้เด็กมีความรู้สึกเป็นตัวของตัวเองและเป็นอิสระ พวกเขายังคงพัฒนาทักษะการเอาใจใส่และการควบคุมอารมณ์ ซึ่งสามารถนำไปสู่พฤติกรรมที่เน้นตนเองเป็นศูนย์กลาง พวกเขาอาจมีปัญหาในการทำความเข้าใจและตอบสนองต่อความรู้สึกและความต้องการของผู้อื่น และมุ่งความสนใจไปที่อารมณ์และความปรารถนาของตนเองแทน

สิ่งสำคัญคือต้องสังเกตว่า แม้ว่าพฤติกรรมเอาแต่ใจตัวเองจะเป็นเรื่องปกติในเด็กเล็ก แต่เมื่อพวกเขาเติบโตและเป็นผู้ใหญ่ พวกเขามักจะพัฒนาความเข้าใจผู้อื่นมากขึ้นและกลายเป็นคนเอาแต่ใจน้อยลง ผู้ปกครองและผู้ดูแลสามารถสนับสนุนพัฒนาการนี้ได้โดยการสร้างแบบจำลองการเอาใจใส่ ส่งเสริมความร่วมมือ และสอนทักษะทางสังคมและกลยุทธ์การควบคุมอารมณ์

อารมณ์ร้อนในเด็กสามารถนำไปสู่ผลเสียหลายประการ 

1. ความยากลำบากในความสัมพันธ์

เด็กที่มีอารมณ์ร้อนอาจมีปัญหาในการสร้างและรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนและผู้ใหญ่ ด้วยเหตุผลต่อไปนี้

• การเข้าสังคมลำบาก : เด็กที่มีอารมณ์ร้อนอาจมีปัญหาในการหาและรักษาเพื่อนไว้ เนื่องจากการระเบิดอารมณ์และพฤติกรรมโกรธของพวกเขาอาจทำให้คนอื่นไม่พอใจได้
• ความขัดแย้งกับเพื่อนและผู้ใหญ่ : เด็กที่มีอารมณ์ร้อนอาจมีส่วนร่วมในการโต้เถียงและทะเลาะวิวาทกับเพื่อนและผู้ใหญ่ซึ่งนำไปสู่ความสัมพันธ์ที่ตึงเครียด
• ทักษะการสื่อสารบกพร่อง : เด็กที่มีอารมณ์ร้อนอาจมีปัญหาในการสื่อสารความรู้สึกและความคิดของตนอย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งนำไปสู่ความเข้าใจผิดและความขัดแย้ง
• ความเชื่อใจที่เสียหาย : เด็กที่มีประวัติระเบิดอารมณ์อาจมีปัญหาในการสร้างและรักษาความไว้วางใจกับผู้อื่น

ความอารมณ์ร้อนอาจทำให้เด็กสร้างและรักษาความสัมพันธ์เชิงบวกได้ยาก ซึ่งนำไปสู่ความรู้สึกโดดเดี่ยวและว้าเหว่ เป็นสิ่งสำคัญสำหรับเด็กที่จะเรียนรู้กลไกการเผชิญปัญหาที่ดีในการจัดการอารมณ์และพัฒนาทักษะทางสังคมของพวกเขา

2. ลูก อารมณ์ร้อน ผลการเรียนอาจตกต่ำ

การระเบิดและพฤติกรรมก่อกวนอาจส่งผลเสียต่อความสามารถของเด็กในการจดจ่อและเรียนรู้ในโรงเรียน ด้วยปัจจัยหลายอย่าง อาทิ

• การเรียนรู้ที่ไม่ต่อเนื่อง : เด็กที่มีอารมณ์ร้อนอาจมีปัญหาในการจดจ่อในชั้นเรียน
• พฤติกรรมก่อกวน : เด็กที่ควบคุมอารมณ์ได้ยากอาจมีส่วนร่วมในพฤติกรรมก่อกวน เช่น ตะโกนหรือขว้างปาสิ่งของ ซึ่งอาจส่งผลต่อสภาพแวดล้อมการเรียนรู้สำหรับตนเองและผู้อื่น
• ความสัมพันธ์เชิงลบกับครู : เด็กที่มีอารมณ์ร้อนอาจมีปัญหาในการเข้ากับครู นำไปสู่ความขัดแย้งและขาดแรงจูงใจในการทำสิ่งที่ดีในโรงเรียน
• ความนับถือตนเองต่ำ : เด็กที่ต่อสู้กับการจัดการความโกรธอาจรู้สึกละอายต่อพฤติกรรมของตนเอง นำไปสู่การนับถือตนเองต่ำและขาดความมั่นใจในความสามารถทางวิชาการ
• ความก้าวหน้าทางวิชาการที่ลดลง : ผลรวมของการเรียนรู้ที่หยุดชะงักและความสัมพันธ์เชิงลบกับครูสามารถนำไปสู่ความก้าวหน้าทางวิชาการที่ลดลงและความยากลำบากในการบรรลุเป้าหมายทางการศึกษา

เห็นได้ชัดว่าความอารมณ์ร้อนสามารถรบกวนความสามารถของเด็กในการประสบความสำเร็จในโรงเรียน และบรรลุศักยภาพด้านการศึกษาอย่างเต็มที่ ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเด็กที่จะเรียนรู้วิธีที่ดีต่อสุขภาพในการจัดการอารมณ์และปรับปรุงพฤติกรรมของพวกเขาในโรงเรียน

3. ลูก อารมณ์ร้อน เพิ่มความเสี่ยงของความรุนแรง

เด็กที่มีอารมณ์ร้อนอาจมีแนวโน้มที่จะแสดงท่าทีก้าวร้าวหรือรุนแรงเพิ่มขึ้น ด้วยปัจจัยต่างๆ ต่อไปนี้

• พฤติกรรมหุนหันพลันแล่น : เด็กที่มีอารมณ์ร้อนอาจแสดงอาการหุนหันพลันแล่นและทุบตีทางร่างกายเมื่อพวกเขาโกรธ ซึ่งจะนำไปสู่การใช้ความรุนแรงที่เพิ่มมากขึ้น
• พฤติกรรมก้าวร้าว : เด็กที่โกรธโดยควบคุมไม่ได้อาจมีพฤติกรรมก้าวร้าว เช่น ผลัก ตี หรือขว้างสิ่งของ ซึ่งอาจเป็นอันตรายต่อผู้อื่นได้
• ควบคุมอารมณ์ได้ยาก : เด็กที่มีปัญหาในการควบคุมอารมณ์อาจมีปัญหาในการควบคุมอารมณ์โดยทั่วไป ซึ่งนำไปสู่การระเบิดอารมณ์อย่างรุนแรง

ความอารมณ์ร้อนสามารถเพิ่มความเสี่ยงของพฤติกรรมรุนแรง ซึ่งอาจส่งผลร้ายแรงและยาวนานต่อตัวเด็กและคนรอบข้าง เป็นสิ่งสำคัญสำหรับเด็กที่จะเรียนรู้วิธีที่ดีต่อสุขภาพในการจัดการอารมณ์และลดความเสี่ยงของพฤติกรรมรุนแรง

อ่านต่อ…ลูก อารมณ์ร้อน โมโหร้าย ชอบตีพ่อแม่ ลงไปนอนดิ้นกับพื้น ต้องรับมืออย่างไร ? คลิกหน้า 2

เลี้ยงลูกให้ เก่ง ดี มีสุข ไปกับเรา คลิกติดตามที่