9 นิทานสั้นๆ อ่านก่อนนอน ได้ข้อคิดลูกไม่มีเบื่อ
นิทานสั้นๆ เหมาะสำหรับอ่านให้ลูกฟังก่อนเข้านอน ช่วยให้ลูกหลับง่าย ฝันดี ยังช่วยแทรกคำสอน แง่คิดดี ๆ ที่ส่งผลดีต่อพัฒนาการหลาย ๆ ด้านอีกด้วย
9 นิทานสั้นๆ อ่านก่อนนอน ได้ข้อคิดลูกไม่มีเบื่อ!!
นิทานสนุก ๆ มีมากมายหลากหลาย ไม่ว่านิทานเรื่องไหน ๆ ย่อมเป็นที่ชื่นชอบของบรรดาเด็ก ๆ แทบทุกคน แต่การอ่านนิทาน นิทานสั้นๆ ให้ได้สนุก ไม่มีเบื่อนั้น เรามีหลักการมาฝากคุณพ่อคุณแม่กันสักเล็กน้อย เพื่อเพิ่มอรรถรสในการเล่านิทานให้กับลูก ๆ ได้ฟัง กันอีกสักนิด
วิธี อ่านนิทาน ให้ลูกฟังแสนสนุก!!
- เลือกเรื่องให้เหมาะสม การเลือกเรื่อง เลือกนิทานให้เหมาะสมกับวัย และประสบการณ์ของลูกเป็นปราการด่านแรก ที่จะเพิ่มอรรถรสให้นิทานเรื่องนั้นสนุกยิ่งขึ้น คุณพ่อคุณแม่ลองคิดเล่น ๆ ว่าหากเรากำลังฟังเรื่องที่เราไม่รู้เรื่อง ไม่เข้าใจ แม้ว่าจะตั้งใจฟังแค่ไหน แต่ก็ไม่สนุกเท่ากับเรื่องที่เราเข้าใจดีใช่ไหม ตัวอย่างการเลือกเรื่อง นิทานสำหรับเด็ก 2-5 ปี ควรเลือก นิทานสั้นๆ สามารถเชื่อมโยงกับเรื่องราวในชีวิตประจำวัน หรือที่เด็กพบเห็นได้ เช่น สัตว์ บ้าน รถ เป็นต้น
- วิธีการเล่าเรื่อง เรียกได้ว่าเป็นหัวใจสำคัญของการเล่านิทานเลยทีเดียว ก่อนอื่นคุณพ่อคุณแม่ลองอ่านนิทานเรื่องนั้น ก่อนเล่าให้ลูกฟังเสียก่อน เพื่อทำความเข้าใจ และคุ้นชินกับเนื้อเรื่อง เวลาอ่านให้ลูกฟังจะได้ไม่ติดขัด และสามารถเพิ่มเติมเสียงประกอบ หรือเกร็ดความรู้เพิ่มเติมตามแต่ที่สะดวกได้เลย จะชวนให้ นิทาน เรื่องนั้นดูน่าสนุกเพิ่มขึ้น
- พูดคุยกันคั่นเวลาขณะเล่าเรื่องได้ การเล่านิทานไม่มีกฎตายตัว หรือข้อบังคับปฎิบัติใด ๆ คุณพ่อคุณแม่ไม่ควรเข้มงวด ห้าม หรือดุลูกเมื่อลูกเกิดข้อสงสัยในระหว่างที่คุณกำลังเล่า ขณะที่กำลังเล่า เด็ก ๆ สามารถถามคำถามได้ ลองเปิดโอกาสให้ลูกได้ถาม หรือแสดงความคิดเห็น แล้วคุณจะพบว่ามันช่วยกระตุ้นต่อยอดความคิดสร้างสรรค์ของลูกได้ดีเลยทีเดียว
- มีพร็อพช่วย เราสามารถนำอุปกรณ์อื่น ๆ เข้ามาเป็นตัวช่วยประกอบการเล่านิทานได้ เช่น ตุ๊กตามือ กระดานเขียน เป็นต้น เพื่อเพิ่มความน่าสนใจ โดยเฉพาะในเด็กเล็ก
- ชวนลูกมีส่วนร่วม บางครั้งการฟังนิทานไม่จำเป็นต้องนั่งนิ่ง ๆ ฟังเสมอไป คุณพ่อคุณแม่อาจจะให้ลูกเข้ามามีส่วนร่วมโดยการให้เขากระโดดตามตัวละคร หรือให้เขาลองพูดคำพูดตามสัตว์ในนิทานที่มักจะมีคำพูดซ้ำ ๆ ก็จะช่วยดึงความสนใจได้เช่นกัน
รวม นิทานสั้นๆ สำหรับเด็ก สนุกไม่มีเบื่อ!!
สุนัขจิ้งจอกกับพวงองุ่น
สุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งกระหายน้ำมาก มันเห็นพวงองุ่น จึงคิดจะกินดับกระหาย มันพยายามกระโดดขึ้นไปให้ถึงพวงองุ่น แต่จนแล้วจนเล่า มันก็ไม่สามารถกระโดดถึงพวงองุ่นได้ จนตัวเองเหนื่อยหอบ แถมยังหิวมากขึ้นกว่าเดิม สุนัขจิ้งจอกจึงละความพยายาม และพูดว่า พวงองุ่นพวงนี้มันต้องมีรสชาติไม่ดี นี่ต้องเปรี้ยวเกินที่จะกินได้แน่ จากนั้นมันก็เดินจากไปด้วยความกระหายเหมือนเดิม
นิทานสั้นๆ สอนเราว่า คนเราเมื่อไม่ได้สิ่งที่ต้องการมักจะกล่าวโทษผู้อื่น
กระต่ายกับเต่า
กระต่ายตัวหนึ่งมั่นใจในความเร็วของตัวมันมากว่าในโลกนี้จะไม่มีใครเอาชนะมันได้ กระต่ายจึงเที่ยวท้าทายสัตว์ทุกตัวให้แข่งกับมัน แต่ไม่มีสัตว์ตัวใดรับคำท้า ยิ่งทำให้เจ้ากระต่ายรู้สึกหยิ่งผยองมากยิ่งขึ้น จนวันหนึ่งเจ้ากระต่ายไปพบกับเต่าตัวหนึ่งที่แสนจะเชื่องช้าเข้า จึงเอ่ยปากท้าเจ้าเต่าวิ่งแข่ง เต่านึกสนุกจึงรับคำท้าเจ้ากระต่าย
เมื่อการแข่งเริ่มต้น กระต่ายน้อยวิ่งนำเต่าไปสุดลูกหูลูกตา มันไม่เห็นเจ้าเต่าตามหลังมา และคิดแน่ว่าเต่าคงไม่มีวันชนะมันอย่างแน่นอน กระต่ายคิดดังนั้นจึงนั่งรอเต่าใต้ต้นไม้ หวังว่าจะให้เจ้าเต่ามาใกล้ ๆ แล้วจะได้เยาะเย้ยก่อนวิ่งเข้าเส้นชัยไป เวลาผ่านไปนาน อากาศเย็นสบาย ทำให้กระต่ายจึงงีบหลับลง เต่าน้อยคลานมาอย่างช้า ๆ ตามวิถึของมัน จนมาถึงที่เจ้ากระต่ายนอนหลับอยู่ แต่กระต่ายก็ไม่รู้ตัว ยังคงนอนหลับเพลิน เมื่อกระต่ายตื่นขึ้นมาก็พบว่า เจ้าเต่าเข้าเส้นชัยเสียแล้ว
นิทานสั้น สอนเราว่า ความประมาทนำมาสู่ความปราชัย
หมากับเงา
หมาตัวหนึ่งคาบก้อนเนื้อมาก้อนหนึ่งมาอย่างดีใจที่วันนี้มันจะได้มีเนื้ออันโอชะมาเป็นอาหาร ในขณะที่มันเดินผ่านแม่น้ำ พลันมองลงไปในน้ำ เห็นเงาตนเองคาบเนื้ออยู่ มันเพ่งมองอยู่นาน และคิดว่าเงาของตนนั้น คือ หมาอีกตัวที่กำลังคาบเนื้อชิ้นใหญ่กว่า จึงคิดแย่งก้อนเนื้อจากเงานั้น เจ้าหมาจึงอ้าปาก และกำลังกระโจนลงน้ำ เพื่อเข้าไปแย่งก้อนเนื้อชิ้นใหญ่ที่อยู่ในน้ำนั้น ทันใดนั้นก้อนเนื้อที่อยู่ในปากของตนเองก็หลุดออกตกน้ำไป และเมื่อมองลงไปในน้ำที่มันคิดว่ามีหมาตัวอื่นกำลังคาบเนื้อชิ้นใหญ่อยู่ก็กลับไม่เห็นก้อนเนื้อใหญ่ชิ้นนั้นเสียแล้ว ทำให้เจ้าหมารู้ทันทีว่า เงาในน้ำนั้น คือตัวของมันเอง และมันได้เสียก้อนเนื้อนั้นไปเสียแล้ว
นิทานสั้น ๆ สอนเราว่า โลภมากลาภหาย
หมีกับนักเดินทาง
ชายสองคนเป็นเพื่อนสนิทกัน พวกเขาเดินทางท่องเที่ยวไปในป่า ระหว่างทางมีหมีตัวใหญ่โผล่มา ชายคนแรกด้วยความไว จึงปีนขึ้นต้นไม้ ชายอีกคนตะโกนร้องเรียกให้ช่วยดึงเขาขึ้นไป แต่เพื่อนเขาปฏิเสธ
เมื่อหมีเข้ามาใกล้ ชายคนที่สองจึงแกล้งทำเป็นตาย หมีเดินดมดู เมื่อดมที่หูเสร็จหมีก็เดินจากไป เพราะคิดว่าเขาตายแล้ว หลังจากหมีจากไป ชายคนแรกลงจากต้นไม้ถามเพื่อนว่า หมีมันกระซิบอะไรที่ข้างหูของนาย
ชายคนที่สองตอบว่า หมีบอกว่า เพื่อนที่เอาตัวรอดยามคับขันไม่ใช่เพื่อนแท้
นิทานสั้นสอนเราว่า เพื่อนแท้ย่อมไม่เอาตัวรอดเพียงลำพัง
ที่มา : http://xn--o3cdb3hi.codingbasic.com
หมาป่าผู้ไม่ประหยัด
หมาป่าตัวหนึ่ง กำลังง่วนอยู่กับการเกาตัวเอง “โอ๊ย!!คันหัว คันหู คันเท้า คันไปทั้งตัวเลย” เจ้าหมาป่าตัดพ้อตัวเอง ระหว่างนั้นเองเจ้ากระต่ายเพื่อนของหมาป่า เดินผ่านมาพอดีเห็นเข้า จึงถามด้วยความห่วงใยว่า “วันนี้เธอเป็นอะไร ทำไมฉันเห็นเธอคันไม่หยุดเลย แล้วปากไปโดนอะไรมา ทำไมปากบวมแบบนั้น” ถามไปถามมาก็ได้ความว่า หมาป่าเปิดน้ำเล่นจนน้ำหมดถัง ทำให้ไม่เหลือน้ำให้อาบน้ำ และแปรงฟัน จึงคันไปทั่วทั้งตัวแบบนี้
กระต่ายจึงยกคำที่ครูเคยสอนบอกไว้ว่า “ให้เรารู้จักประหยัด ปิดน้ำทุกครั้งหลังการใช้ เลือกกินอาหารที่มีประโยชน์ รู้จักเก็บออมใช้ข้าวของเครื่องใช้อย่างคุ้มค่า” เมื่อหมาป่าไม่เชื่อคำคุณครูจึงต้องมาทรมาน คันไปทั้งตัวแบบนี้ หมาป่าถึงคิดได้ และสัญญาว่าต่อไปฉันจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว ฉันจะประหยัด อดออม และรู้คุณค่าของสิ่งที่มีอยู่
นิทานสั้น สอนเราว่า การประหยัด อดออม ใช้ของให้คุ้มค่า ทำให้ไม่ลำบากในภายหลัง
หมาป่าอกตัญญู
เด็กเลี้ยงแกะคนหนึ่งกำลังต้อนฝูงแกะของตัวเองกลับลงมาจากภูเขา แต่เผอิญได้ยินเสียงหมาป่าจากในหลุมจึงเกิดลังเลว่า ถ้าช่วยหมาป่าแล้วมันจะมาจับแกะของเรากิน แต่หมาป่าก็บอกว่า ข้าไม่ทำแบบนั้นหรอก เด็กจึงตัดสินใจช่วยหมาป่าขึ้นมาได้อย่างปลอดภัย แต่หมาป่ากลับโทษว่ากว่าจะช่วยขึ้นมาได้ข้าต้องตกลงไปกระแทกกับพื้นในหลุมตั้งหลายครั้ง เจ้าต้องถูกลงโทษ เจ้าลิงที่อยู่ในละแวกนั้น เห็นท่าไม่ดี จึงออกอุบายบอกให้หมาป่าลงไปที่เดิมเพื่อจำลองสถานการณ์ให้ดูอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เด็กเลี้ยงแกะไม่ช่วยอีกแล้ว กลับให้หมาป่าอยู่ในนั้นไปตลอดกาล
นิทาน สอนเราว่า ความซื่อสัตย์ ไม่เล่ห์เหลี่ยม จริงใจ ใคร ๆ ก็อยากช่วยเหลือ
นกน้อยกับจระเข้
จระเข้ใหญ่ที่นอนอ้าปากเกยตลิ่งริมแม่น้ำหลังจากกินอาหารเสร็จ เพื่อให้เหล่านกน้อยมาจิกเศษอาหารจากฟันของจระเข้ นกเหล่านั้นเป็นนกที่อ่อนน้อมถ่อมตน เวลามาจิกก็จะจิกกินด้วยความเรียบร้อย ทำให้จระเข้รักนกตัวนี้มาก จนวันหนึ่งมีนกเกเร 3 ตัว บินเข้ามาจิกกินอาหารด้วย แต่พวกมันพากันกระโดดจากฟันซี่หนึ่งไปยังอีกซี่หนึ่ง และยังถ่ายไว้ในปากจระเข้อีกด้วย นกน้อยจึงเตือนนกเกเรพวกนั้น แต่พวกมันก็ไม่ยอมฟังแถมพากันรุมจิกตีนกน้อยจนบินหนีไป จระเข้โกรธมากจึงหุบปากตัวเองลงในทันที ทำให้นกเกเรทั้ง 3 ต้องกลายเป็นอาหารของมันไปเสีย
นิทานสอนใจ เราว่า ความสุภาพ อ่อนน้อมถ่อมตน ใครเห็นใครก็รัก และช่วยเหลือ
ที่มา : https://cottonbaby.co
เด็กเลี้ยงแกะ
กาลครั้งหนึ่ง มีเด็กชายคนหนึ่งเบื่อหน่ายเมื่อมองดูฝูงแกะในหมู่บ้านที่เล็มหญ้าอยู่บนเนินเขา เพื่อสร้างความบันเทิงให้ตัวเอง เขาร้องว่า “หมาป่า! หมาป่า! หมาป่ากำลังไล่ต้อนแกะ!” เมื่อชาวบ้านได้ยินเสียงร้อง พวกเขาก็วิ่งขึ้นไปบนเนินเขาเพื่อไล่หมาป่าออกไป แต่เมื่อพวกเขามาถึง พวกเขาไม่เห็นหมาป่าเลย เด็กชายรู้สึกขบขันเมื่อเห็นใบหน้าโกรธของพวกเขา
ต่อมา เด็กเลี้ยงแกะก็ร้องออกมาอีกครั้งว่า “หมาป่า! หมาป่า! หมาป่ากำลังไล่ต้อนแกะ!” เพื่อความสนุกสนานของเขา เขามองดูขณะที่ชาวบ้านวิ่งขึ้นไปบนเนินเขาเพื่อไล่หมาป่าออกไป
เมื่อพวกเขาเห็นว่าไม่มีหมาป่า พวกเขาจึงพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “เก็บเสียงร้องที่หวาดกลัวไว้ซะ เมื่อมีหมาป่าจริงๆ! อย่าร้องไห้ ‘หมาป่า’ เมื่อไม่มีหมาป่า!” แต่เด็กชายยิ้มให้กับคำพูดของพวกเขาขณะที่พวกเขาเดินบ่นอยู่บนเนินเขาอีกครั้ง
ต่อมา เด็กชายเห็นหมาป่าตัวจริงกำลังย่องอยู่รอบๆ ฝูงแกะของเขา ด้วยความตื่นตระหนก เขาจึงลุกขึ้นยืน และร้องออกมาดังที่สุดเท่าที่จะทำได้ “หมาป่า! หมาป่า!” แต่ชาวบ้านคิดว่าเขากำลังหลอกพวกเขาอีก ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มาช่วย
เมื่อพระอาทิตย์ตกดิน ชาวบ้านก็ออกไปตามหาเด็กชายที่ยังไม่ได้กลับพร้อมกับแกะ เมื่อพวกเขาขึ้นไปบนเนินเขา ก็พบว่าเด็กน้อยกำลังนั่งร้องไห้
“มีหมาป่าอยู่ที่นี่จริงๆ! ฝูงหายไป! ฉันร้องออกมาว่า ‘หมาป่า!’ แต่ก็ไม่มีใครมาช่วย” เขาคร่ำครวญ
ชายชราคนหนึ่งไปปลอบเด็ก ขณะโอบแขนของเขา เขากล่าวว่า “ไม่มีใครเชื่อคนโกหก แม้ว่าเขาจะพูดความจริงก็ตาม!”
นิทานเรื่องนี่้สอนให้รู้ว่า การโกหกทำลายความไว้วางใจ แม้ว่าคุณจะพูดความจริงก็ไม่มีใครเชื่อคนโกหก
ทองคำ
กาลครั้งหนึ่งมีกษัตริย์ชื่อ ไมดาส ทำความดีจนเหล่าเทวดาเห็นในความดีนั้น จึงทำให้เขาได้รับพรวิเศษจาก Dionysus เทพเจ้าแห่งไวน์ ไมดาส มีความปรารถนาอย่างหนึ่ง และได้ขอพรต่อเทพเจ้าแห่งไวน์ว่า “ขอให้ทุกสิ่งที่เขาสัมผัสจะกลายเป็นทองคำ ” แม้ว่า Dionysus จะพยายามบอกว่านี่อาจทำให้เกิดอันตรายแก่เจ้าได้ แต่ ไมดาสก็อ้อนวอนว่านี่เป็นความปรารถนาอันยอดเยี่ยม ไม่ขอเปลี่ยนใจ ดังนั้นเขาจึงได้รับพรวิเศษนั้นตามที่ขอ
ด้วยความตื่นเต้นกับพลังที่ได้รับใหม่ ไมดาสเริ่มสัมผัสทุกสิ่ง เปลี่ยนสิ่งของแต่ละชิ้นให้กลายเป็นทองคำบริสุทธิ์ แต่ในไม่ช้าเขาก็เริ่มเบื่อ และรู้สึกหิว เมื่อเขาหยิบอาหารขึ้นมาชิ้นหนึ่งเพื่อจะนำเข้าปาก เขาก็พบว่าเขากินไม่ได้ เพราะมันกลายเป็นทองคำไปเสียหมด ไม่ว่าในมือของเขาจะจับสิ่งใด
“หิวเหลือเกิน” ไมดาสคร่ำครวญ “ฉันจะอดตาย! บางทีนี่อาจไม่ใช่เรื่องที่ดีขนาดนั้นก็ได้!”
เมื่อเห็นว่าไมดาสต้องพบกับความผิดหวัง ลูกสาวสุดที่รักของไมดาสก็โอบกอดเขาเพื่อปลอบโยนไมดาส แต่แล้วทันใดนั้น เธอก็เปลี่ยนเป็นสีทอง กลายเป็นทองคำเช่นกัน ไมดาสร้องไห้ และกล่าวว่า นี่อาจไม่ใช่พรวิเศษอีกแล้ว
นิทานเรื่องนี้สอนเราว่า ความโลภย่อมนำมาซึ่งความพินาสเสมอ
ที่มา : https://momlovesbest.com
อ่านต่อบทความดี ๆ คลิก
รวม 70 นิทานสำหรับเด็ก 4-7 ปี กระตุ้นจินตนาการ พัฒนาสมองลูกน้อย
อ่าน นิทานก่อนนอน เสริมพัฒนาการลูกน้อยตามวัย เริ่มได้ตั้งแต่แรกเกิด
เลี้ยงลูกให้ เก่ง ดี มีสุข ไปกับเรา คลิกติดตามที่
