kidsafety

เมื่อลูกโตขึ้นพ้นวัย 1 ขวบ อาหารหลักที่ลูกควรจะได้รับก็ต้องให้ครบทั้ง 3 มื้อ และครบทั้ง 5หมู่ ส่วนนมที่เคยคุ้นก็จะแปรสภาพเป็นเพียง อาหารเสริม

เมื่อก่อนนั้น ผู้ใหญ่หรือแม้แต่คุณครูหลายๆท่านยังรู้สึกตะขิดตะขวงใจที่จะพูดจะสอนเด็กๆ เพราะเกรงเด็กจะแยกแยะไม่ออกระหว่างในเรื่องของเพศสัมพันธ์ การสืบพันธุ์ เพศศึกษา หนำซ้ำยังไม่มั่นใจว่าเด็กควรจะเรียนรู้อะไรให้เหมาะสมกับแต่ละช่วงวัย แนวคิดการสอนเพศศึกษายุคนี้ จะไม่ได้มุ่งเน้นว่าเป็นเรื่องชองเรื่องกามอารมณ์ (sex) แต่ให้ทัศนคติว่านี่คือกระบวนการที่จะสร้างภูมิคุ้มกันทางเพศให้แก่เด็กและเยาวชน ลดผลกระทบ ซึ่งอาจเกิดขึ้นจากพฤติกรรมทางเพศที่ไม่เหมาะสมเมื่อเติบโตไปเป็นวัยรุ่น การสอนเพศศึกษาน่าจะครอบคลุมไปถึงเรื่องของ พัฒนาการทางด้านร่างกาย อารมณ์ สังคมมนุษยสัมพันธ สุขภาพทางเพศ ทักษะการใช้ชีวิต พฤติกรรมทางเพศ สังคมและวัฒนธรรม สิ่งที่น่าเป็นห่วงยิ่งก็คือ เด็กในยุคปัจจุบันมีช่องทางในการเข้าถึงสื่อต่างๆอย่างมากมาย และง่ายดาย แถมยังมีอันตรายแฝงเร้นอย่างที่ผู้ใหญ่อย่างเราๆก็คาดไม่ถึง เราในฐานะคุณพ่อคุณแม่ คงต้องปรึกษาหารือกันและเรียนรู้เอาใจใส่ ในเรื่องนี้กันอย่างจริงจัง ยิ่งดูจากผลการสำรวจที่พบว่า ในบ้านเรานั้น คุณพ่อแม่มีบทบาทในการสอนเรื่องเพศแก่ลูก แค่   ร้อยละหนึ่งเท่านั้น ซึ่งนับได้ว่าน้อยที่สุดในโลก ! (โดยเฉลี่ยของทั่วโลกก็อยู่แค่ ร้อยละ 12 ซึ่งก็ถือว่าน้อยอยู่ดี) แสดงให้เห็นแนวโน้มเลยว่า เด็กๆเมื่อเติบโตเป็นวัยรุ่น พวกเขาก็จะหาความรู้เรื่องเพศกันเอง หรือจากผู้อื่น แหล่งอื่น ที่ไม่ใช่พ่อแม่ ซึ่งอาจอันตรายกว่าที่คาดคิด เกิดเป็นค่านิยมที่ผิดๆ จะก่อให้เกิดความเสียหายต่อสังคมอย่างคาดไม่ถึง     เรื่อง : รศ.นพ.อดิศักดิ์ ผลิตผลการพิมพ์ ภาพ : […]

“คิดจะมีพี่เลี้ยงต่างชาติ เลือกอย่างไรให้ปลอดภัย”   ยุค”ครอบครัวรวม”นั่นคือ ปู่ ย่า ตา ยาย ลุง ป้า น้า อา และหลานๆอยู่ในครอบครัวเดียวกัน ช่วยดูแลเอาใจใส่กัน เห็นทีจะหาได้ยากขึ้นทุกทีแล้วในสังคมเรา สิ่งที่เด็กๆรุ่นนี้มากมายที่เติบโตกันมาในสภาพ “ครอบครัวเดี่ยว”(มีเพียงพ่อและแม่ช่วยกันดูแล) “ครอบครัวเลี้ยงเดี่ยว”(มีเพียงพ่อหรือมีเพียงแม่เท่านั้นที่เลี้ยงดู) และมีไม่น้อยเลย ที่อยู่กับ “ใครก็ไม่รู้”ซึ่งเรียกกันโดยทั่วไปว่า “พี่เลี้ยง” เรียกได้ว่าพอคุณแม่ครบกำหนดลาคลอด(3 เดือน) ลูกวัยแบเบาะก็ได้เห็นพี่เลี้ยงมายืนยิ้มเผล่อยู่ข้างเปลนอนแล้ว…. ปัญหาก็คือคงไม่มีคนเป็นพ่อเป็นแม่ที่ไหนแน่ๆที่จะปล่อยให้ลูกของตนอยู่กับ“ใครก็ไม่รู้”โดยลำพัง แม้เพียงชั่วแว่บเดียวก็ตาม โดยมากจึงอาศัยญาติสนิทมิตรสหายช่วยกันแนะนำหรือติดต่อผ่านทางศูนย์พี่เลี้ยงซึ่งมีตัวตน มีสถานที่ชัดเจน มีสถาบันที่น่าเชื่อถือได้ให้การรับรองรับผิดชอบ แต่บางครั้งก็แพงครับ พ่อแม่อาจหาทางประหยัดหรือหาศูนย์พี่เลี้ยงที่ไม่ค่อยมีมาตรฐาน ราคาถูก ปัญหาที่ตามมาก็คือ ทุกวันนี้พี่เลี้ยงเด็กไม่ใช่น้อยๆเลยเป็น คนต่างชาติ ซึ่งทำให้คุณพ่อคุณแม่กังวลยิ่งขึ้นไปอีก เปล่าครับ,, มิใช่การเหยียดผิว หรืออคติใดๆ แต่ความเป็นต่างชาติต่างแดนทำให้ยิ่งไม่รู้ที่มาที่ไป แถมไม่มั่นใจในสุขภาพกายและสุขภาพจิตอีกตะหาก   ต่อจากนี้ไปเป็นแนวคิดเบื้องต้นของพิจารณา เมื่อจำต้องให้ลูกมีพี่เลี้ยงต่างชาติ หลายๆท่านเลือก Daycare (หรือที่เราเรียกกันว่า Nursery) ซึ่งหาให้ใกล้ที่ทำงานของคุณพ่อคุณแม่ ซึ่งจะได้อาศัยช่วง         พักเที่ยงแว่บไปดูแลลูก และหลังเลิกงานจะได้ไปรับลูกได้โดยไม่เสียเวลามากนัก แม้เป็นเรื่องยาก ก็ยังภาวนาให้คุณได้มีญาติสนิท(คุณปู่-ย่า-ตา-ยาย […]

ไปร่วมงานเทศกาลเฉลิมฉลอง .. ระวัง!                                    ปลายๆปีกระทั่งต้นๆปี จัดได้ว่าเป็นวันคืนแห่งสารพัดเทศกาล ยิ่งหน้านี้อากาศกำลังเย็นสบาย ใครๆก็อยากออกไปเที่ยว โดยเฉพาะพ่อแม่และลูกๆ นี้คือวันเวลาที่แสนประทับใจ … เริ่มกันตั้งแต่เทศกาลคริสต์มาส มาจนถึงวันปีใหม่ ซึ่งผ่านๆมา ก็ล้วนคึกคักไปด้วยหน่วยงานทั้งรัฐทั้งเอกชน ระดม”ความสุข”ให้แก่ประชาชนด้วยการจัดงานต้อนรับปีใหม่กันสุดครึกครื้น จากนั้นก็มาถึง “วันเด็ก” วันที่เด็กๆเปรียบดังเจ้าของเทศกาลตัวจริงเสียงจริง                 อีกไม่กี่เดือนถัดมาก็เข้าสู่ระหว่างวันที่ 13-15 เมษายนของทุกปี นั่นคือช่วงเทศกาลสงกรานต์ อันถือเป็นวันที่ส่งเสริมความรักความอบอุ่นในครอบครัวและสังคมไทย เทศกาลแห่งความสุขหลายงานที่กล่าวมา ทราบไม๊ครับว่า มีอะไรที่เหมือนๆกัน ?คำตอบก็คือ… มีการเล่น พลุ-ดอกไม้-ประทัด…   ทั้งๆที่ตัวเลขคนไทยเจ็บและตายเพราะโดนพวกดอกไม้เพลิงทำร้าย ถึงปีละ 400 – 600 คน  โดยเด็กวัย 10-14 ปี มักจะได้รับอันตรายมากที่สุด แต่ก็ใช่ว่าเด็กเล็กหรือวัยอื่นๆจะปลอดภัย เพราะเด็กๆมักเล่นกันเป็นกลุ่ม และในกลุ่มก็มักประกอบด้วยเด็กๆวัยต่างๆ พลุ  ประทัด  ดอกไม้ไฟ  เป็นวัตถุอันตรายอยู่ในหมวดหมู่ของวัตถุระเบิดชนิดหนึ่ง เพราะส่วนประกอบของพลุและดอกไม้ไฟ ก็ล้วนแต่ใช้ทำเป็นเป็นวัตถุระเบิดได้แทบทั้งสิ้นแถมใช้เป็นเชื้อเพลิงได้อย่างดี แล้วก็ยังมีเสียงดังที่มีผลร้ายต่อสุขภาพ การเล่นดอกไม้เพลิงจะคึกคักกันมากในวันลอยกระทง นับเป็นวันการบาดเจ็บของพลุดอกไม้ไฟ เทศกาลอื่นๆก็หาซื้อได้ไม่ยาก […]

มีสถิติที่น่าตกใจมากๆ นั่นคือ… มี เด็กไทย 1 ใน 15 คนที่ได้รับบาดเจ็บจากการที่ขาสอดเข้าไปในซี่ล้อรถจักรยาน ซึ่งมีสูงถึงปีละหลายพันคน

หลายๆบ้านเลี้ยงลูกหมาลูกแมวตั้งแต่แรกคลอด แล้วเติบโตขึ้นมาพร้อมๆกับเด็กๆในบ้านจนกลายเป็นเพื่อนรักที่ใกล้ชิดกันแทบตลอดเวลา แต่หลายครั้งอีกเช่นกัน ที่เด็กน้อยกลับโดนเจ้าเพื่อนรักส่าขย้ำฝังเขี้ยวจนบาดเจ็บ ซึ่งโดยมากเกิดจากการที่เด็กเล็กเข้าไปกอดปล้ำฉุดดึงพวกมันในเวลาที่ไม่เหมาะสม ทำให้มันตกใจหรือโกรธ เช่นมันกำลังหลับปุ๋ย กำลังก้มหน้าก้มตากินอาหาร กำลังเจ็บป่วย …หากลูกยังเป็นเด็กเล็กยังไม่ค่อยรู้ภาษา เมื่อเข้าใกล้สัตว์เลี้ยงจะต้องคอยดูลูกไม่ให้คลาดสายตา แต่ถ้าโตขึ้นอีกนิดพอฟังรู้เรื่อง ก็ต้องสอนลูกอยู่เสมอว่า…. 1 หมาหลับอย่าแหย่ เจ้าหนูของเราบางคนชอบจังเลยที่จะเอาไม้ไปแยงไปแหย่สัตว์เลี้ยงที่กำลังหลับ เด็กอาจคิดว่าจะปลุกมันให้ตื่นมาเล่นกัน โดยไม่รู้ว่าจะทำให้มันตกใจ 2 หมาหิวอย่ายั่ว เด็กบางคนอาจเห็นเป็นเรื่องสนุกที่จะดึงหางมันหรือดึงจานข้าวในขณะที่มันกำลังหิว 3 หมากัดกันอย่ายุ่ง อาจเพราะต้องการให้พวกมันเลิกทะเลาะกัน หรือเข้าช่วยเจ้าหมาของตนที่กำลังโดนเล่นงาน เลยเข้าไปแทรกกลางวง ผลก็คือโดนลูกหลงโดนพวกมันฟัดไปด้วย 4 หมาให้นมลูกอย่ากวน ต้องห้ามโดยเด็ดขาดเลยนะครับ เพราะพวกมันจะจะนึกว่าจะไปแย่งลูกทำร้ายลูก เลยต้องสู้เพื่อปกป้องลูกของมัน 5 หมาเห่าอย่าวิ่ง ข้อนี้สำหรับไปเจอเจ้าหมาที่ไม่ใช่สัตว์เลี้ยงของเรา แล้วโดยมันเห่าใส่ หรือทำท่าน่ากลัวเหมือนจะเข้ามากัด เราต้องอย่าวิ่งหนีเพราะไม่มีทางวิ่งทันพวกมันแน่ วิธีแก้ไขสถานการณ์ก็คือ ให้ยืนนิ่งๆครับ เก็บแขนแนบลำตัว แล้วก็อย่าไปจ้องตาสู้ แล้วครู่เดียวเจ้าหมามันก็เลิกใส่ใจและล่าถอยไปเอง   เรื่อง : รศ.ดร.อดิศักดิ์ ผลิตผลการพิมพ์ จากคอลัมน์ Kids’ Safety นิตยสารเรียลพาเรนติ้งฉบับเดือน กุมภาพันธ์ 2553 เรื่อง […]

คุณพ่อคุณแม่ไม่น้อยยินดีที่จะนำสัตว์เลี้ยงมาเป็นเพื่อนกับลูกๆ แต่…สิ่งที่ไม่ควรละเลยเป็นอย่างยิ่งก็คือ “ความปลอดภัย”!