account_circleคุณแม่หลายท่านออกอาการเป็นห่วงเมื่อเห็นลูกของเราพูดจ้อคนเดียวได้ทั้งวัน ซึ่งที่จริงแล้ว เรื่องนี้ไม่มีสิ่งที่ต้องเป็นกังวลค่ะ เราทุกคนล้วนพูดกับตัวเองทั้งนั้น แต่เพราะความที่เราเป็นผู้ใหญ่ เราก็เลยเรียนรู้ที่จะทำมันเงียบๆ (อย่างน้อยก็เกือบตลอดเวลา) แต่เด็กๆ ในวัยนี้เพิ่งจะเปลี่ยนความคิดให้ออกมาเป็นคำพูดได้ ดังนั้น การที่เขาจะคิดออกมาดังๆ จึงเป็นเรื่องที่ทำได้ง่ายมาก ก็เหมือนเด็กเล็กที่เพิ่งหัดอ่านใหม่ๆ จะอ่านหนังสือได้ดีขึ้นถ้าอ่านออกมาดังๆ ในวัยนี้ เด็กไม่จำเป็นต้องรู้ถึงความแตกต่างระหว่างการใช้ความคิดเงียบๆ กับการพูดสิ่งที่อยู่ในความคิดออกมาดังๆ หรอกจ้า
การพูดคนเดียวของเด็กเกิดขึ้นจาก ความอยากจะใช้ทักษะด้านภาษาของตัวเอง ส่วนอีกเหตุผลก็คือ พอใจที่ได้ยินเสียงพูดของตัวเอง เด็กต่างกับผู้ใหญ่ตรงที่สามารถพูดคนเดียวได้โดยไม่รู้สึกขัดเขิน ไม่สนใจว่าใครจะคิดอย่างไร (ผู้ใหญ่อาจพูดกับตัวเองมากกว่านี้ ถ้าไม่กังวลว่าคนอื่นจะมองว่าเรายังสติดีอยู่หรือเปล่า)
เมื่อลูกพูดได้มากกว่านี้ เขาก็จะเริ่มรู้จักใช้ความคิดเงียบๆ มากขึ้นได้เองตามธรรมชาติ เพราะฉะนั้น แทนที่คุณจะกังวลกับการเห็นและได้ยินลูกพูดคนเดียว คุณน่าจะพลอยสนุกไปกับเขาด้วยดีกว่านะ
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง