account_circle
ยอมรับในสิ่งที่ลูกเป็น
การยอมรับในสิ่งที่ลูกเป็น เป็นหัวใจสำคัญของการเป็นพ่อแม่ที่จะสามารถเลี้ยงลูกให้เป็นคนปกติได้ แม้ว่าลูกจะไม่เก่งเหมือนคนอื่น บกพร่องไม่เหมือนใคร กระทั่งพ่อแม่ที่มีลูกเป็นเด็กที่มีความต้องการพิเศษ
หมอตั้มกล่าวว่า… หลักการของพ่อแม่ก็ไม่แตกต่างกันเลย ไม่ว่าจะเป็นเด็กปกติหรือเด็กพิเศษ หมอคิดว่าทุกคนต่างก็มีจุดอ่อน จุดอ่อนของเด็กคนนี้อาจเป็นอาการอยู่ไม่นิ่ง จุดอ่อนของเด็กคนนั้นคือเข้าใจคนอื่นได้ไม่ดี กระทั่งหมอก็มีจุดอ่อน หรือเด็กมีปมด้อย หมอก็มี พ่อแม่เด็กก็มี แต่ว่าเราจะทำอย่างไรให้พัฒนาจุดด้อยไปได้เรื่อย ๆ เท่าที่เราจะทำได้ และทำอย่างไรให้เรามีจุดเด่นที่ใคร ๆ จะชื่นชมและยอมรับเราได้ เราก็ต้องหาจุดเด่นให้ลูกด้วย
“ปัญหาของเด็กทุกวันนี้คือพยายามพัฒนาจุดด้อยให้เป็นจุดเด่น ซึ่งมันไม่มีวันเป็นไปได้ แล้วเด็กก็ต้องทุกข์ทรมาน เพราะฉันไม่มีวันเก่ง ฉันไม่มีวันประสบความสำเร็จ และสุดท้ายเด็กก็หาตัวเองไม่เจอว่า แล้วจุดเด่นของฉันคืออะไร เพราะว่าบางครั้งจุดเด่นของเด็กก็ไม่ใช่สิ่งที่พ่อแม่ต้องการ เช่น พ่อแม่อยากให้ลูกเก่งวิชาการ ซึ่งพอทักษะด้านวิชาการไม่ใช่ตัวตนของเขา เขาก็จะทำไม่ได้ เด็กจะรู้สึกว่าฉันล้มเหลว เครียด สุดท้ายก็กระโดดตึกฆ่าตัวตายกันมากมาย สาเหตุสำคัญที่ทำให้เด็กของเราไม่ค่อยปกติจึงอยู่ที่วิธีเลี้ยงของพ่อแม่ที่ไม่เหมาะกับอายุและตัวตนของเขา เร่งเกินไปหรือช้าเกินไปก็มี แทนที่วัยนี้ควรจะทำอะไรด้วยตัวเองได้ก็ไม่ให้เขาทำ ช้าไปบ้างเร็วไปบ้าง หรือเลี้ยงไม่เหมาะกับบุคลิกลักษณะและความชอบของตัวเด็กเอง”
คำถาม คือ แล้วในฐานะพ่อแม่จะเตรียมรับมือหรือเตรียมความพร้อมอย่างไรบ้าง???
คำตอบง่าย ๆ คือ ควรเตรียมพร้อมมาตั้งแต่เขาเกิด เพราะแต่ละช่วงวัยจะมีเรื่องสำคัญหรือคอนเซ็ปต์ต่างๆ ที่พ่อแม่จะต้องสอนหรือทำให้สำเร็จในช่วงนั้นๆ เปรียบง่ายๆ คือพ่อแม่เหมือนคนทำซาวนด์เอ็นจิเนียร์ อย่างเช่น ลูกวัยอนุบาลก็ต้องปรับปุ่มวินัยสูงหน่อย พ่อแม่ต้องคอยดูว่าลูกนอนเป็นเวลาไหม กินข้าวแล้วเก็บจานไหม พอเข้าวัยรุ่น ปุ่มวินัยนี้ต้องลดและไปเพิ่มเรื่องการตัดสินใจเองแทน แต่ตรงข้ามถ้าหากอนุบาลเราไม่ได้ฝึกวินัยมาเลย ปล่อยลูกอิสระเต็มที่ พอเข้าวัยรุ่นจู่ๆ จะมาคุมเขาก็ลำบากแล้ว
ดังนั้น การรู้คอนเซ็ปต์ของแต่ละช่วงวัยจึงสำคัญ และพ่อแม่ต้องปรับแผนการเลี้ยงลูกอยู่เรื่อยๆ จะใช้แผนเดียวตั้งแต่เล็กจนโตคงไม่ได้ เพราะเด็กแต่ละวัยก็มีความแตกต่าง เพราะฉะนั้นพ่อแม่ก็ต้องปรับการเลี้ยงดูให้เหมาะกับวัยของลูกด้วย
อย่างที่คุณหมอทั้งสองท่านได้บอกเล่าให้เราฟังไปแล้วว่า การเลี้ยงลูกให้เป็นปกติต้องไม่เร่งจนเร็วกว่าวัย และไม่ปล่อยทิ้งไว้จนช้ากว่าที่ควร แต่เลี้ยงอย่างไรคือแบบที่ไม่เร็วและไม่ช้าจนเกินไป คุณหมอจึงฝากคำแนะนำการเลี้ยงลูกให้เป็นคนปกติตามวัย มาฝากกันค่ะ
อ่านต่อ >> “7 เทคนิคเลี้ยงลูกแต่ละวัย …ให้เป็นคนปกติ” คลิกหน้า 3
เลี้ยงลูกให้ เก่ง ดี มีสุข ไปกับเรา คลิกติดตามที่