ทะเลาะกับเพื่อน อีกแล้ว..เมื่อคุณแอบรู้มาว่า ลูกและเพื่อนรักเกิดมีเหตุขัดใจกัน จะปล่อยลูกซึมอย่างนี้ไม่ดีแน่ แม่อย่างเราจะทำอะไรได้บ้างนะ มาดูกัน…

1. รับฟังด้วยความสนใจเต็มที่

แต่ไม่ด่วนสรุปตัดสินแทนลูก    มีแต่จะเพิ่มความโกรธความเสียใจให้ลูกอีก  วิธีง่ายๆที่จะตอบรับลูกอย่างเข้าใจขณะรับฟังเขาคือพยักหน้า หรือหากจะพูดก็พูดสั้นๆ  เช่น “เรื่องนี้คงทำให้ลำบากใจมากใช่ไหมลูก”

2. ถ้าลูกขอความเห็น…

คุณก็แนะนำได้  แต่ถ้าลูกไม่เห็นด้วย อย่ากดดันหรือบังคับให้ลูกคิดตามแบบคุณ จะทำให้ลูกเสียใจมากขึ้นและถ้าเหตุขัดกันนั้นลูกคุณเป็นฝ่ายผิด (ชัดๆ) ช่วยชี้ให้ลูกมองในมุมของเพื่อนดูบ้าง

3. ไม่รีบร้อนเข้ายุ่งเกี่ยว

เตือนตัวเองไว้ว่าห้ามกดโทรศัพท์ถึงเพื่อนลูกหรือพ่อแม่ของเพื่อนลูกคนนั้นเพื่อแก้ปัญหาเชียว เพราะไม่ได้ช่วยอะไรแน่ๆ

4. คุณก็เคย…

รับฟังลูกแล้ว ก็เล่าให้เขาฟังบ้างว่าตอนอายุเท่าเขา คุณก็เคยทะเลาะกับเพื่อนรักนะเรื่องประมาณนี้น่ะ…จะช่วยลูกได้มากทีเดียว

 อ่านเรื่อง “4 วิธี ช่วยแก้ปัญหา เมื่อลูกทะเลาะกับเพื่อน” คลิกหน้า 2

Pages: 1 2

• ถามความเห็นก่อน ให้ทุกคนในครอบครัวเลือก 3 สิ่งที่อยากทำที่สุดระหว่างไปเที่ยว จะชวนวัยรุ่นทำอะไร  ก็ต้องทำในสิ่งที่เขาสนใจ

 
• ให้เขาศึกษาข้อมูลเอง พอรู้ว่าอยากทำอะไร ก็ให้เขาไปศึกษาหาข้อมูล ยิ่งหาข้อมูลมาก ความอยากไปทริปก็มีมาก

 
• ให้เขามีส่วนร่วม เช่น ช่วยอ่านแผนที่ หรือแต่งตั้งเป็นช่างภาพประจำทริปไปเลย วิธีนี้จะทำให้ลูกรู้สึกมีส่วนร่วมในการตัดสินใจและรู้ว่ามีหน้าที่รับผิดชอบไปในตัวด้วย

 
• ให้อิสระ ถึงใครต่อใครตื่นเต้นรีบลุกแต่เช้าไปเดินเที่ยวชายหาด ลูกวัยนี้อาจจะอยากนอนตื่นสายซะงั้น หรือไม่เขาก็อยากเดินเล่นตามสบาย (คนเดียว) ระหว่างที่คุณช็อปปิ้ง

 
• พบกันครึ่งทาง ลูกโตก็ต้องการพื้นที่ส่วนตัวบ้าง คุณอาจจะเลือกห้องพักที่เป็นสัดส่วนเสียหน่อย และคงยากที่จะให้ลูกตัดขาดจากเพื่อนในยุคเทคโนโลยีสะพัดซะขนาดนี้ให้เวลาลูกได้โทรศัพท์  หรือเล่นคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊ก ได้เปิดเข้าเฟซบุ๊คบ้าง

 
• หากิจกรรมดีๆ ทำ เลือกกิจกรรมที่จะสร้างประสบการณ์น่าประทับใจให้ทุกคนในครอบครัว อาจจะพายเรือคายัคร่วมกัน หรือนั่งเรือดูโลมา เป็นต้น

บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง
ที่มาภาพ : Shutterstock

เมื่อเร็วๆ นี้ โพลจากสหรัฐอเมริกาพบว่า 80 เปอร์เซ็นต์ ของเด็กสาวชาวอเมริกัน (ที่อายุตั้งแต่ 12 ปีขึ้นไป) มีความกังวลเรื่องไซส์ของเสื้อผ้า

ทั้งนี้เด็กๆ บอกว่า เวลาดูในโทรทัศน์หรือนิตยสารจะพบว่า ดาราฝ่ายหญิงส่วนใหญ่จะมีรูปร่างบอบบาง สวมเสื้อผ้าไซส์เล็กตัวนิด ขาผอมเพรียว ไม่มีไขมันส่วนเกิน และด้วยเหตุผลนี้เอง ทำให้เด็กๆ ในวัยนี้เริ่มอดอาหารเพราะอยากมีรูปร่างที่ดีเช่นสาวๆ พวกนั้นบ้าง

คุณพ่อคุณแม่ไม่น้อยก็คงกำลังเป็นห่วงลูกสาวด้วยเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน การพูดคุยช่วยชี้ให้ลูกๆ เห็นว่าเขามีข้อดีในตัวเองอีกหลายอย่างที่สามารถแสดงให้คนอื่นเห็นและยอมรับในตัวลูกได้ ไม่ได้มีแต่รูปร่างผอมเพรียวเท่านั้น ก็เป็นหนทางหนึ่งที่จะช่วยให้วัยทวีนไม่กังวลกับรูปร่างตัวเองจนเกินไป

บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง

           น้องแม็กซ์ ลูกชายวัย 11 ขวบ ใส่อารมณ์ซะคุณแม่ช็อกไปเลย เหตุก็ไม่ใหญ่ไม่โตอะไร เพื่อนๆ เห็นขอบกางเกงในของหนุ่มน้อย แล้วก็แซวกันสนุกปากไป!!

 
ดร.จาน่า จูโวเนน ผู้เชี่ยวชาญด้านจิตวิทยาพัฒนาการจาก UCLA อธิบายว่า “เด็กวัยนี้เป็นวัยอยากเข้ากลุ่ม ดังนั้นสำหรับบางคน เสื้อผ้าก็กลายเป็นปัญหาใหญ่ได้ ขณะที่บางคน เรื่องนี้อาจจะไม่สำคัญอะไรเลย ขึ้นอยู่กับว่ากลุ่มจะนิยมอะไร”

 
อย่างไรก็ตาม หากลูกคุณดูเครียดกับเรื่องนี้มาก ดร.จูโวเนนมีแง่มุมดีๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้มาคุยกับคุณ…

 
• ลูกได้ฝึกทักษะเข้าสังคม การทำความเข้าใจความต้องการของกลุ่มก็สำคัญเหมือนกันสำหรับการเข้าสังคม ลองคิดดูสิ ระหว่างลูกรู้ดีว่าใส่อะไรถึงจะดูดี กับไม่รู้อะไรเลย คุณอยากให้เขาเป็นแบบไหนมากกว่า

 
• ลูกได้ฝึกทักษะการวางแผนใช้เงิน นี่เป็นโอกาสที่คุณจะสอนลูกเรื่องการจัดการเงินทองด้วยตัวเอง เป็นการฝึกฝนให้เขารู้จักค่าของเงินและค่าของงานไปในตัว

 
• เป็นโอกาสให้คุณได้มีเรื่องคุยกับลูก แทนที่จะกลายเป็นเรื่องทะเลาะกัน คุณไม่อยากรู้หรือว่า ทำไมสิ่งนั้นจึงสำคัญกับลูกนัก ถามลูกดูสิ บทสนทนาง่ายๆ นี้อาจทำให้คุณได้คุยกับเขาไปไกลถึงพฤติกรรมเสี่ยงอื่นๆ เช่น การใช้ยา ความเห็นเรื่องเพศสัมพันธ์ก็ได้

 
• เป็นโอกาสช่วยลูกเข้าใจเรื่องความเป็นตัวเองได้ การแต่งตัวอาจสำคัญกับการอยู่ในกลุ่ม แต่ก็เป็นโอกาสบอกเขาได้ว่า การแต่งตัวมักเป็นสิ่งสะท้อนลักษณะนิสัย ความเป็นตัวตนของคนนั้นได้เหมือนกันนะ เช่น คุณอาจเริ่มต้นด้วย “ลูกคิดว่าเพราะอะไรแม่ถึงเลือกรถยี่ห้อนี้หรือถือกระเป๋าแบรนด์นี้” บทสนทนานี้จะช่วยให้ลูกได้เรียนรู้ว่าถึงกลุ่มจะมีความสำคัญกับเขา แต่เขาก็สามารถเลือกที่จะเป็นตัวของตัวเองได้

บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง

 
เพราะอะไรสาวน้อยหลายๆ คนถึงต้องคลั่งไคล้ข้าวของเครื่องใช้แบบเจ้าหญิง ดร.วิกกี้ พานาซิโอเน่ ผู้ก่อตั้ง “Better ParentingInstitute” เมลเบิร์น ฟลอริดา สหรัฐอเมริกาอธิบายว่า แม้ว่าเด็กๆ ช่วงวัยนี้แยกแยะความเป็นจริงกับจินตนาการได้ รู้ว่าการเป็นเจ้าหญิงและทำทุกอย่างเหมือนเจ้าหญิงเป็นเพียงความตั้งใจสวมบทบาทสมมุติเท่านั้น แต่การเล่นตามจินตนาการยังคงสำคัญต่อพัฒนาการของวัย

 
คุณแม่หลายคนตั้งข้อสังเกตว่า “จริงๆแล้วในท้องตลาดมีชุดเจ้าหญิงออกวางขายกันมากมายจนทำให้เด็กผู้หญิงไม่มีตัวเลือกอื่นหรือเปล่า” ดร.พานาซิโอเน่ จึงมีคำแนะนำว่าถึงจะเป็นอย่างนั้น คุณพ่อคุณแม่ก็สามารถหาชุดแต่งกายแนวอื่นเป็นทางเลือกได้ เช่นชุดหมอ ชุดนักวิทยาศาสตร์

 
หากคุณห่วงว่าลูกสาวจะอยากเป็นเจ้าหญิงเพราะเสียงชื่นชมความสวยน่ารัก เมื่อลูกสวมชุดเจ้าหญิงน้อยๆ นอกจากจะชมว่า “ลูกสวยจังเลย!” คุณก็เสริมคำชมอื่นๆ ได้ด้วย เช่น“ลูกเป็นเจ้าหญิงที่น่ารักและเฉลียวฉลาดด้วย เพราะลูกรู้วิธีทำให้คนรอบข้างอารมณ์ดี หัวเราะได้” ที่สำคัญ ความจริงที่คุณควรระลึกไว้เสมอก็คือ คุณคือแบบอย่างที่สำคัญที่สุดสำหรับลูกไม่ใช่ซินเดอเรลลา…!

บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง

           ชัดเจนมากว่าเขาไม่พร้อมจะร่วมวงสังสรรค์ด้วยตัวคนเดียวนี่ไม่ใช่เรื่องของพัฒนาการถดถอยกลับไป “ติดหนึบ” กับแม่เหมือนตอนเล็กๆ แต่เป็นเรื่องที่ว่า…ลูกรู้สึกไม่สบายใจและหวาดกลัวเวลาที่ต้องอยู่ในบรรยากาศที่เต็มไปด้วยผู้คนที่ไม่สนิทหรือไม่รู้จักดีพอ

 
หน้าที่ของคุณคือ ต้องทำให้ลูกเอาชนะความกลัวนี้ไปให้ได้และเรียนรู้ที่จะสนุกสนานกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ครั้งหน้าเอาใหม่ดูนะ

 
• ลองบอกโปรแกรมให้ลูกรู้ “งานนี้ลูกจะได้เล่นเกมสนุกๆ ได้กินพิซซ่าอร่อยๆ กับเค้กด้วย”  เขาน่าจะรู้สึกอุ่นใจขึ้น เพราะพอคาดเดาสถานการณ์ได้ว่าจะต้องเจออะไรหรือใครบ้าง

 
• ถึงวันงาน คุณยังเดินเข้างานและอยู่เป็นเพื่อนให้เวลาลูกอุ่นเครื่องก่อนสักครู่ก็ยังได้ จากนั้นก็ช่วยหาเพื่อนๆ ให้สักคนหรือสองคนหรือจะไปหากิจกรรมในงานที่ลูกชอบ อย่าลืมแนะวิธีแก้ปัญหาเฉพาะหน้า เช่น  เขาจะถามทางไปห้องน้ำได้จากใคร เป็นต้น

 
เมื่อแนะนำทุกอย่างเรียบร้อยแล้วบอกลูกไปว่า  คุณอาจจะไม่อยู่สัก 20 นาที เพื่อไปจัดการธุระบางอย่าง และกลับมาตามเวลานัดหมาย เมื่อมีปาร์ตี้ครั้งต่อไป คุณอาจเพิ่มเวลาอยู่ห่างจากลูกให้มากขึ้น แน่ใจได้เลยว่าทำแบบนี้บ่อยครั้งเข้า ลูกจะเรียนรู้ที่จะใช้เวลาสนุกๆ ด้วยตัวเองโดยแทบไม่ได้สังเกตเลยว่าคุณไม่ได้อยู่ที่นั่นด้วย ทีนี้คุณและลูกก็สนุกสนานกับงานนอกบ้านได้ทั้งคู่แล้วละ

บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง

Q: ดูเหมือนว่าช่วงนี้คุณครูจะให้การบ้านลูกชายวัย 11 ขวบเยอะขึ้นเพราะลูกโทร.หาเกือบทุกวัน อ้อนให้กลับไปช่วยทำการบ้าน ดิฉันพยายามอธิบายให้เขาเข้าใจว่าดิฉันทำงานหนัก คงกลับไปช่วยไม่ได้ แต่ดูเขาจะไม่เข้าใจและคอยโทร.หาซ้ำๆ ทุกวัน ดิฉันควรแก้ปัญหานี้อย่างไรดีคะ

คุณหมอสุริเดว  ทรีปาตี กุมารแพทย์และรักษาการผู้อำนวยการสถาบันแห่งชาติเพื่อการพัฒนาเด็กและครอบครัว มหาวิทยาลัยมหิดล มีคำตอบให้

ก่อนอื่น หมอขอตั้งคำถามให้คุณแม่กลับไปวิเคราะห์ 3 ข้อ

1. อยากให้คุณแม่ทบทวนตัวเอง

“สมมุติเดือนหนึ่งเราหาเงินได้ 100 บาท เราจำเป็นต้องหาเงินให้ได้เต็ม 100 บาทหรือเปล่า  จะลดเหลือแค่ 80 บาท อีก 20 บาทที่ไม่ได้นั้นเปลี่ยนมาเป็นใช้เวลาอยู่กับลูกแทนได้ไหม”

2. เวลาที่เจอลูก

“ในหนึ่งสัปดาห์ คุณแม่มีเวลาเจอลูกมากน้อยแค่ไหน การใช้ชีวิตร่วมกันมีพอหรือไม่” บางบ้านคุณพ่อคุณแม่ทำงานหนักในวันจันทร์-ศุกร์ แต่วันเสาร์-อาทิตย์ก็ชดเชยให้ลูกอย่างเพียงพอ ทำให้ลูกรู้สึกอบอุ่นปลอดภัย และไม่กังวลได้ “ในภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ เราไม่ควรใช้ชีวิตแบบตัวใครตัวมัน แต่ควรใช้เวลาอยู่ด้วยกันให้คุ้มค่า ความสัมพันธ์ที่มีคุณค่ามีความหมายต่อกัน และสร้างต้นทุนชีวิตที่ดีให้ลูก”

3. ช่วยเรื่องการบ้านลูกอย่างไร

“คุณเคยถามตัวเองหรือไม่ว่า จะช่วยอะไรเรื่องการบ้านของลูกได้บ้าง” อาจจะมองหาเพื่อนบ้านที่ไว้ใจได้ เพื่อให้ลูกไปขอความช่วยเหลือ และปรึกษายามที่พ่อแม่ไม่อยู่

เทคนิคการทำการบ้านที่คุณแม่ควรนำมาใช้กับวัยนี้คือ  ไม่ควรใช้เวลาทำนานเกิน 30 นาที  เพราะเด็กๆจะเสียสมาธิและลุกลี้ลุกลน  ถ้าหากลูกทำไม่เสร็จภายใน 30 นาที  ให้เปลี่ยนไปทำกิจกรรมอย่างอื่น แล้วค่อยกลับมาทำอีกครั้ง  จะดีกว่าให้ลูกทำรวดเดียวจนเสร็จ

“เด็กที่อายุน้อยกว่า 14 ปี วุฒิภาวะยังไม่ดีพอ กระบวนการตัดสินใจและกระบวนการคิดยังไม่สมบูรณ์ เวลาเขาอยู่คนเดียว ไม่แปลกที่จะรู้สึกเหงา บางเรื่องเขาจึงยังอยากได้คำปรึกษาจากพ่อแม่ ลูกอาจจะไม่ได้อยากได้แค่คำปรึกษาเรื่องการบ้าน แต่อยากได้คำปรึกษาเรื่องวิถีชีวิตด้วย เวลาเด็กไปโรงเรียนต้องเจอปัญหาหลายอย่าง และเขาก็อยากให้คุณพ่อคุณแม่ได้รับฟังปัญหาของเขา

“สำหรับสถานการณ์นี้ ลูกอาจจะพยายามใช้การบ้านมาเป็นข้ออ้าง เหมือนเขารู้สึกว่าเจอหน้าทุกครั้ง คุณต้องถามเรื่องการบ้านเขาเลยคิดว่าความรักของคุณต้องส่งผ่านด้วยการบ้าน เพราะฉะนั้นหมอต้องบอกว่าลูกของคุณกำลังส่งข้อความบางอย่างผ่านการทำการบ้าน แต่จริงๆ แล้วสิ่งที่ลูกต้องการคือความรักจากคุณ

“สุดท้าย หมออยากเตือนคุณพ่อคุณแม่ทุกท่านว่า วัยรุ่นคือวัยที่คุณควรต้องผ่านความรักไปให้เขาให้เต็มที่ เพราะนี่คือช่วงสุดท้ายที่เขาจะเรียกร้องความรัก แต่เมื่อเข้าสู่วัยรุ่นตอนกลางและตอนปลาย เขาจะไม่เรียกร้องอีกแล้ว และพอถึงตอนนั้นพ่อแม่นั่นแหละต้องเป็นฝ่ายวิ่งตามลูก และถ้าหากคุณไม่ให้ความรักกับลูกในวันนี้ คุณอาจจะต้องเป็นฝ่ายเสียใจในอนาคตก็ได้”

บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง