ฝึกจอมซนรู้จัก “มารยาทบนโต๊ะอาหาร”

พอลูกน้อยขึ้นชั้นประถมก็ถึงเวลาต้องฝึกมารยาท และบอกลาการเล่นเลอะบนโต๊ะอาหารกันได้แล้ว

 
มาราลี แมกกี ผู้เชี่ยวชาญด้านการฝึกมารยาท จากศูนย์ให้คำปรึกษาเรื่องบุคลิกภาพ เมืองวินเทอร์พาร์ก สหรัฐอเมริกาให้ความเห็นว่า เด็กวัยตั้งแต่ 5 ขวบสามารถบังคับกล้ามเนื้อมัดเล็กให้หยิบจับช้อนส้อมเพื่อตักอาหารส่งเข้าปากได้อย่างถนัดมือ แปลว่าพวกเขากินข้าวอย่างเป็นระเบียบไม่เลอะเทอะได้แล้ว จึงขึ้นอยู่กับคุณพ่อคุณแม่ว่าจะสอนให้ลูกรู้ว่าต้องปฏิบัติตัวอย่างไรเวลากินอาหารได้หรือเปล่า

 
คำแนะนำของเราคือ ควรสอนมารยาทลูกไปทีละข้อถ้าลูกลืมหรือไม่ยอมทำ ก็ค่อยๆ เตือนเขาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

 
อย่าลืม เอ่ยปากชม เมื่อเขาทำได้ดี พอลูกเริ่มชินกับมารยาทข้อที่ฝึกไว้ ก็เริ่มฝึกขั้นต่อไปได้เลย ด.ญ.ปนัดดา สาระผล

 

 
มารยาทบนโต๊ะอาหารสำหรับหนูๆ
1. กินพร้อมหน้าพร้อมตา
เมื่อถึงเวลากินอาหาร สมาชิกทุกคนในบ้านต้องมาประจำที่และเริ่มต้นกินอาหารพร้อมๆ กัน ห้ามอิดออดขอดูทีวีให้จบหรือบอกว่า “ยังไม่หิว” ถึงจะกินอิ่มแล้วก็ไม่ควรลุกจากโต๊ะขณะที่คนอื่นๆ ยังกินไม่เสร็จ เรื่องนี้ผู้ใหญ่ในบ้านต้องเป็นตัวอย่างที่ดี คนที่ต้องกินข้าวพร้อมเด็กๆก็ควรจะมานั่งกินข้าวเมื่อถึงเวลา และไม่ชิงลุกจากโต๊ะไปดูข่าว

 

 
2. กินข้าวกับกับข้าวและไม่ตักคำโต
ตักกับข้าวใส่จานก่อน ค่อยๆ ใช้ช้อนตักข้าวกับกับข้าวเข้าปาก โดยใช้ส้อมช่วยเกลี่ย ตักข้าวแต่ละคำต้องให้พอคำไม่ตักคำโตเกินไป อาหารในช้อนต้องไม่หกเลอะเทอะ ไม่กินข้าวคำน้ำคำ หรือดื่มน้ำมากๆ ก่อนและระหว่างกินข้าว

 

 
3. ใช้ช้อนกลางหรือช้อนสะอาดตักกับข้าว
ถ้ากับข้าวจานไหนมีช้อนกลางต้องใช้ช้อนกลางตักกับข้าวมาใส่จาน แต่ถ้าไม่มีช้อนกลางก็ควรใช้ส้อมเขี่ยเม็ดข้าวและเศษอาหารออกจานช้อนของตัวเองก่อน แล้วจึงค่อยใช้ช้อนตักกับข้าว ถ้าอยากตักกับข้าวแต่ตักไม่ถึง อย่ายืดตัวหรือเอื้อมผ่านหน้าคนอื่น แต่ขอให้ผู้ใหญ่ที่นั่งข้างๆ ช่วยตักให้

 

 
4. เคี้ยวและกลืน

 

เคี้ยวอาหารให้ละเอียดและกลืนลงคอก่อนจะตักคำต่อไป เวลาเคี้ยวจะต้องปิดปากเพื่อไม่ให้เศษอาหารกระเด็นออกมาหรือมีเสียงดังจั๊บๆ ไม่ซดน้ำแกงเสียงดังถ้าน้ำแกงร้อน ค่อยๆ เป่าให้เย็นลงก่อนแล้วจึงค่อยซด

 

 

 
5. เมื่ออิ่มแล้ว

 

กวาดเศษอาหารไปรวมกันไว้ที่ขอบจานด้านหนึ่ง แล้วรวบช้อนกับส้อมวางคู่กันบนจานคล้ายเลขสิบเอ็ด ดื่มน้ำ แล้วอย่าลืมชมฝีมือทำอาหารของพ่อครัวแม่ครัวเอกประจำบ้านด้วยล่ะ

 

บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง