แก้ประมวลกฏหมายอาญา เรื่องสื่อลามกอนาจารเด็ก

 

“ยุคนี้โซเชี่ยลมีเดียเผยแพร่ไวมาก พ่อแม่ต้องระวังเป็นพิเศษ โดยเฉพาะเรื่องการโพสต์รูปลูก และเมื่อเช็คอินตามสถานที่ต่างๆ บางครั้งมีพวกไม่หวังดีที่คอยตามดูลูกเราอยู่ ปัจุบันนี้มีเด็กโดนละเมิดและถูกเผยแพร่ออกไปมากมาย เราจึงจำเป็นต้องมีบทลงโทษ ปกป้องเด็กๆ จากคนจิตไม่ปกติ” ดร.จินตนันท์ ชญาต์ร ศุภมิตร กล่าวในฐานะคุณแม่และสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติที่ร่วมผลักดันกฏหมายฉบับนี้

ใน พ.ร.บ. แก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฏหมายอาญา (ฉบับที่ ๒๔) พ.ศ. ๒๕๕๘ ได้ให้ความหมายของ “สื่อลามกอนาจารเด็ก” ไว้ว่า วัตถุหรือสิ่งที่แสดงให้รู้หรือเห็นถึงการกระทำทางเพศของเด็กหรือกับเด็กซึ่งมีอายุไม่เกินสิบแปดปี โดยรุป เรื่อง หรือลักษณะสามารถสื่อไปในทางลามกอนาจาร ไม่ว่าจะอยู่ในรูปแบบของเอกสาร ภาพเขียน ภาพพิมพ์ ภาพระบายสี สิ่งพิมพ์ รูปภาพ ภาพโฆษณา เครื่องหมาย รูปถ่าย ภาพยนตร์ แถบบันทึกเสียง แถบบันทึกภาพ หรือรูปแบบอื่นใดในลักษณะทำนองเดียวกัน และให้หมายความรวมถึงวัตถุหรือสิ่งต่างๆ ข้างต้นที่จัดเก็บในระบบคอมพิวเตอร์หรือในอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์อื่นที่สามารถแสดงผลให้เข้าใจความหมายได้

“คือหมายความถึงดรอปบ้อคส์ ไอคลาวด์ด้วย แต่ไม่ต้องตื่นตระหนกเพราะในกฎหมายบอกชัดว่าเพื่อแสวงหาประโยชน์ในทางเพศสำหรับตนเองและผู้อื่นค่ะ”

“ปัจจุบันมีผู้มีความผิดปกติทางจิตชอบมีเพศสัมพันธ์กับเด็กทั้งคนไทยและต่างชาติ ซึ่งเด็กที่โดนละเมิดจะเป็นแผลในใจไปตลอดชีวิต ซึ่งบทลงโทษของคนที่มีสื่อลามกเด็กไว้ในครอบครองมีโทษจำคุกสูงสุดถึง 5 ปีปรับ 100,000 บาทหรือทั้งจำทั้งปรับ ผู้ส่งต่อเผยแพร่ถือว่าเจตนา โทษสูงสุดถึง 7 ปี ปรับ 140,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับโดยผู้ค้า แจกจ่ายเพื่ออวด หรือช่วยทำให้แพร่หลาย ต้องระวางโทษจำคุก 3 – 10 ปี และปรับ 60,000 – 200,000 บาท”

 

ในต่างประเทศมีกลุ่มพวกโรคจิตที่ฝักใฝ่เรื่องเพศสัมพันธ์กับเด็กเท่านั้น ส่วนใหญ่อายุประมาณ 2-12 ขวบมีทั้งเป็นคดีความและกรณีล่วงละเมิดกับเด็กอย่างไม่น่าให้อภัยคลิปที่ถ่ายจะถูกขายหรือแลกเปลี่ยนในกลุ่ม เป็นสิ่งที่ล่อลวงเด็กให้สมยอม เดี๋ยวนี้ทารกก็มียกตัวอย่างเช่นที่ฟิลิปปินส์ ชายคนหนึ่งจ่ายเงินเป็นค่าตอบแทนแก่แม่ของเด็กวัยทารกเพื่อถ่ายคลิปและช่วยตัวเอง (โดยที่แม่ของเด็กก็ยินยอม) ซึ่งหากเกิดในไทยแล้วล่ะก็พ่อแม่อย่างเรารับไม่ได้แน่ๆ เพราะฉะนั้นจึงต้องมีกฎหมายออกมาคุ้มครองเยาวชนและมีบทลงโทษกับผู้ครอบครองและเผยแพร่อย่างชัดเจน

 

 

เรื่องโดย : ดร.จินตนันท์ ชญาต์ร ศุภมิตร สมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ