ลูก 4 ขวบ เอาแต่ใจ ดราม่าเจ้าน้ำตา แม่ต้องตามใจจริงเหรอ?

ช่วงวัย 4 ขวบที่ลูกเริ่มเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น แต่ยังไม่สามารถแยกความผิดถูกได้ เวลาบอกลูกให้ทำก็ไม่ยอมทำ เวลาบอกห้ามก็อาละวาดใส่ ลูก 4 ขวบ เอาแต่ใจ ต้องการคนสนใจ มีการแสดงอารมณ์ที่หลากหลาย เวลาอยากได้อะไรต้องได้ รับมือยังไงดี วัยนี้เป็นวัยที่แม่ต้องตามใจจริงเหรอ

สาเหตุ ลูก 4 ขวบ เอาแต่ใจ ร้องไห้หนักมากเวลาไม่ได้ดั่งใจ

• อาวุธที่ติดตัวมาแต่เกิดของเด็กเล็ก คือการร้องไห้โวยวาย เมื่อเกิดความคับข้องใจเพราะไม่รู้จะพูดออกมาตามใจคิดยังไงดี เด็กในวัยนี้เริ่มที่จะเรียนรู้การลองผิดลองถูกด้วยตัวเอง แบบไม่มีเหตุผลในการกระทำหรือแก้ปัญหา เรามักจะเห็นลูกทำโดยไม่ต้องถาม หรือพ่อแม่พูดแต่ไม่ทำตาม เป็นวัยที่กล้าลองว่าถ้าอยากได้อะไรแล้วร้องไห้เข้าไว้แล้วจะได้ ทำแบบนี้แล้วพ่อแม่จะยอม จากนั้นก็พัฒนากลายเป็นนิสัย

• การถูกพ่อแม่เอาใจ โอ๋ตามใจ ประคบประหงมตั้งแต่เล็ก ๆ มาโดยตลอด เมื่อถึงเวลาที่ถูกขัดใจ ก็จะร้องเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการและมีพฤติกรรมที่รุนแรงมากยิ่งขึ้นจนกว่าจะได้ เช่น ลงไปนอนร้องไห้ ลงไปดิ้นที่พื้น โวยวายเสียงดัง เมื่ออยู่ในที่สาธารณะพ่อแม่ก็ต้องรับมือลูกด้วยการใจอ่อนยอมทำตาม ซึ่งการตามใจลูกมากเกินไปจะทำให้เด็กไม่รู้ว่าอะไรถูกอะไรผิด เด็กจะเรียนรู้เองตามธรรมชาติว่าถ้าทำแบบนี้แล้วได้ผล ก็จะทำซ้ำ ๆ และจะทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ จนพ่อแม่ใจอ่อนยอมทำตามสิ่งที่ลูกต้องการ
• เด็กในช่วงอายุ 2-5 ปี เป็นช่วงที่เริ่มมีพัฒนาการทางอารมณ์และสังคม เริ่มมีความเป็นตัวของตัวเอง ชอบเจ้ากี้เจ้าการเล็กน้อย และยึดความคิดตัวเองเป็นหลัก ชอบท้าทาย ยังไม่สามารถแยกว่าอะไรถูกอะไรผิด เมื่อรู้สึกเครียด เกิดความขับข้องใจ จึงจัดการอารมณ์ตัวเองด้วยการร้องไห้ อาละวาด ก้าวร้าว ซึ่งนอกจากพฤติกรรมนี้จะเกิดขึ้นได้ตามช่วงวัยแล้ว อาจมีปัจจัยอื่น ๆ ร่วมด้วย เช่น การเลี้ยงดู สภาพแวดล้อมในครอบครัว ปัญหาทางสุขภาพจิต โรคสมาธิสั้น โรคออทิสติก เป็นต้น

การ “ตามใจ” หรือยอมลูกตลอดจึงไม่ใช่วิธีบรรเทาอาการ “เอาแต่ใจ” ที่ถูกต้องนัก ถ้าหากคุณพ่อคุณแม่ช่วยลูกควบคุมอารณ์ร้องไห้เอาแต่ใจเป็น สอนให้ลูกรู้จักความผิดหวัง อดทนต่อความคับข้องใจ ลูกก็จะปรับตัวได้ง่าย ยอมตัดใจเร็ว ไม่ร้องไห้นาน

รับมือ ลูก 4 ขวบ เอาแต่ใจ

#1 พ่อแม่ต้องเข้าใจอารมณ์ของลูก

เนื่องจากลูกวัยนี้ยังไม่รู้วิธีจัดการกับอารมณ์ของตัวเอง จึงแสดงพฤติกรรมโมโห ร้องไห้ เหวี่ยง วีน ก้าวร้าวออกมาให้เห็น เมื่อลูกมีพฤติกรรมแบบนี้ สิ่งที่แรกคุณพ่อคุณแม่ควรทำคือ สงบ หนักแน่น เข้าไปกอดลูก และปลอบลูกด้วยความใจเย็น รับฟังความรู้สึกลูก ไม่ดุด่าว่ากล่าว อธิบายเหตุผลด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน พร้อมเสนอทางเลือกที่ดีกว่า เช่น ชวนลูกเล่นหรือทำกิจกรรมอื่นเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจสิ่งที่ลูกเรียกร้อง ถ้าพ่อแม่ทำแบบนี้ไปเรื่อย ๆ ลูกจะซึมซับถึงการใช้เหตุผล ไม่ใช้อารมณ์โต้ตอบพ่อแม่ ไม่ติดนิสัยเอาแต่ใจไปจนโต

#2 สอนลูกให้รู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเรา

รู้จักสิทธิของตนเองและเคารพสิทธิของผู้อื่น ไม่อยากได้หรือต้องการของเพื่อนมาเป็นของตัวเอง ด้วยการแสดงพฤติกรรมก้าวร้าว ข่มขู่ สอนลูกว่าเมื่อทำพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมก็จะทำให้คนอื่นเสียใจ เป็นเด็กที่ไม่น่ารัก และสอนลูกให้รู้จักแบ่งปัน เสียสละ ความมีน้ำใจกับเพื่อน ในขณะเดียวกันก็สามารถสอนลูกให้รู้จักปกป้องสิ่งของของตัวเอง รู้จักกล่าวปฏิเสธที่จะไม่ให้อย่างสุภาพได้เช่นกัน

#3 สอนลูกให้รู้จักควบคุมอารมณ์

ชะลอความโกรธหรือระบายอารมณ์ด้วยการนับ 1-10 และเสริมแรงบวกเพื่อปรับพฤติกรรม เช่น คำชมเชย การกอด หอมแก้ม เมื่อลูกทำได้ตามที่ตกลงไว้

อ่านต่อ วิธีรับมือลูกเอาแต่ใจไม่ดราม่าเจ้าน้ำตา  คลิกหน้า 2