Q: ลูกเริ่มเข้าวัยรุ่นแล้วค่ะ กลุ่มเพื่อนเริ่มชวนกันไปงานปาร์ตี้วันเกิด เต้นรำ ร้องเพลง เล่นเกม…แต่ลูกดิฉันไม่ชอบเลยจริงๆ ทำอย่างไรดีคะ

ไม่จำเป็นต้องกดดันลูกหรอกค่ะ ไม่ชอบก็ไม่ชอบ ไม่จำเป็นต้องไปก็ได้ หากลูกกังวลว่าจะดูแย่ในสายตาเพื่อนๆ ว่าไม่เข้าพวก ไม่เข้ากลุ่ม คุณก็ต้องทำให้ลูกรู้ว่า คนเราชอบอะไรไม่เหมือนกัน และแน่ละ ต้องมีเด็กอื่นๆ ที่ไม่ชอบไปงานแบบนี้เช่นกัน

แต่ถ้าไม่อยากให้ลูกมัวแต่กังวลใจในคืนที่เพื่อนๆ จัดงานปาร์ตี้ คุณอาจให้ลูกชวนเพื่อนสนิท 2 – 3 คนไปกินพิซซ่ากันข้างนอก หรือไปดูหนัง หรือทำกิจกรรมอื่นที่ลูกชอบ ถ้าจะเพิ่มเติมเหตุผลให้ดูรัดกุมมากขึ้น (ในสายตาเพื่อนของลูก) คุณอาจจะตั้งกฎประจำบ้านว่า ไม่อนุญาตให้ลูกไปงานปาร์ตี้บ้านเพื่อนจนกว่าจะอายุครบ 15 ปี หรือไม่ก็หาเหตุผลอะไรก็ได้ที่ทำให้ลูกรู้สึกผ่อนคลายและสบายใจ (คุณจะได้สบายด้วยไง!)

บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง

ภาพ: Shutterstock

ไม่ทันจะเป็นหนุ่มเลย ลูกชายของคุณก็แอบปิ๊งสาวโต๊ะข้างๆ เสียแล้ว ข้างลูกสาวก็แอบกรี๊ดกร๊าดหนุ่มน้อยหน้าใส คุณแม่เริ่มไม่สบายใจ เอ๊ะ เร็วไปหรือเปล่านะ?

ในช่วงวัยนี้อารมณ์ของลูกยังไม่ถึงขนาดหลงใหลหรือตกหลุมรักใครหรอกค่ะ เด็กๆ เพียงแต่เริ่มจะสังเกตเพศที่ต่างไป  และเรียนรู้ที่จะพึงพอใจในสิ่งที่เห็น สิ่งที่คุณต้องทำก็คือรับฟังและรับรู้ว่าลูกกำลังเริ่มสนใจเพศตรงข้าม โดยไม่มีทีท่าตกใจหรือกังวลเกินเหตุ ยกตัวอย่างง่ายๆ

ถ้าลูกมาเล่าว่า “เคนนี่หล่อมากเลยค่ะแม่ แถมเขายังเตะบอลเก่งสุดๆด้วยนะคะ หนูช้อบชอบเขาละ” คำตอบของคุณควรจะเป็น “เก่งแค่ไหนจ๊ะ เล่าให้ฟังหน่อยได้ไหม” ไม่ใช่เอ็ดใส่ว่า “ลูกยังเด็กเกินกว่าจะชมเด็กผู้ชายคนไหนนะ!” และถ้าหากลูกชายมาขอซื้อสร้อยราคาแพงให้สาวที่ไหน คุณก็ประนีประนอมไปว่า “แม่ว่าเอาของอย่างอื่นน่าจะเหมาะกว่านะ ลองช็อกโกแลตสักชิ้นไหมจ๊ะ”

สำหรับคุณแม่คนไหนที่ลูกมาบอกตรงๆ ว่า “หนูมีแฟนแล้วค่ะ” คำแนะนำคือ ค่อยๆ อธิบายว่า “ไม่ใช่หรอกจ้ะลูกรัก แฟนน่ะต้องเป็นกันตอนหนูโตกว่านี้อีกหน่อย สำหรับตอนนี้แม่ว่าหนูกับเคนนี่เป็นเพื่อนกันมากกว่าจ้ะ”

สุดท้ายนี้ แม้ว่าสื่อส่วนใหญ่จะนำเสนอความสัมพันธ์ของเด็กๆ ในรูปแบบ “แฟน” มากขึ้น แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าคุณแม่ควรจะเชื่อแบบนั้นไปด้วยหรอกนะคะ ดูแลลูกน้อยให้น่ารักตามวัยน่าจะดีกว่าค่ะ

คำเตือนถึงคุณแม่!

ส่วนใหญ่แล้วเด็กวัยนี้จะไม่ไปไกลมากนัก แต่ถ้ากังวล ลองเตือนลูกว่า “แม่ว่าตอนนี้ลูกแค่เล่นด้วยกันก็พอแล้ว อย่าไปไกลถึงขั้นกอดเลยจ้ะ” จำไว้ว่าเตือนอย่างละมุนละม่อมแต่หนักแน่น ไม่หักหาญความรู้สึกไว้ก่อน ดีกว่าปล่อยไปแล้วส่งผลเสียในภายหลังนะคะ

บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง

เพื่อนชวนลูกไปกินอาหารที่บ้าน หรือทุกวันอาทิตย์เรามีนัดไปกินข้าวบ้านคุณตาคุณยายหรือไปกินอาหารนอกบ้าน ด้วยกันทั้งครอบครัว มีหลายโอกาสที่เด็กๆ ต้องมีมารยาทในการกิน แต่ตอนนี้กิริยามารยาทบนโต๊ะอาหารของเจ้าหนูยังไม่เข้าที่เข้าทางเท่าไร วัยนี้แล้วปล่อยไปไม่ดีแน่

 
• มีสิ่งดึงดูดความสนใจ ถ้าต้องไปกินอาหารตามร้านนอกบ้าน ระหว่างรออาหารคุณอาจจะต้องอนุญาตให้ลูกพกเกมเล็กๆ สักเครื่อง หรือหนังสือสักเล่ม เพื่อให้ลูกได้เล่นหรือได้อ่านเพลินๆ ไปด้วย การรออย่างเดียวอาจทำให้เด็กๆ วัยนี้เบื่อและรู้สึกหงุดหงิดได้ค่ะ

 
• ให้ลูกเคยชินเรื่องมารยาทตั้งแต่โต๊ะอาหารที่บ้าน ควรมี “มื้ออาหารของครอบครัว” ที่สมาชิกทุกคนในบ้านจะมานั่งโต๊ะพร้อมหน้ากินอาหารร่วมกัน ลูกก็ได้เรียนรู้ว่าต้องตักข้าวก่อน ใช้ช้อนกลางตักอาหาร และเมื่อไปร่วมโต๊ะกับญาติผู้ใหญ่ ลูกควรจะได้รู้ว่าคุณตาคุณยายจะได้รับเกียรติเป็นคนแรกที่ตักอาหารให้ เป็นต้น

 
• เตี๊ยมกันก่อนได้ การไปกินอาหารบ้านคนอื่น ลูกอาจจะได้เจออาหารใหม่ๆ ที่ไม่เคยได้ลองมาก่อน ซึ่งเด็กหลายๆ คนจะให้ลองของใหม่ก็แสนยาก บางคนพอลองแล้วไม่ชอบก็ออกอาการกันตรงนั้นเลย คายทิ้ง ปัดตก หรือไม่แตะเลยก็มี แต่เรื่องนี้คุณสามารถซักซ้อมกับลูกก่อนได้ว่าเขาควรพูดอย่างไรจึงจะเหมาะสม เช่น ถ้าคุณตาตักอาหารที่ลูกไม่รู้จักให้ และลูกไม่มั่นใจว่าจะชอบหรือเปล่า ให้พูดว่า “ขอนิดเดียวพอครับคุณตา ขอบคุณครับ” และถ้าหากลูกชอบอาหารนั้นค่อยขอเพิ่มนะ

บทความโดย:กองบรรณาธิการเรียล พาเรนติ้ง