account_circle
ดร.จูดิท เวกเนอร์ อาจารย์ด้านการศึกษาและพัฒนาการเด็ก วิทยาลัยวิทเทีย แคลิฟอร์เนีย กล่าวว่า “เด็กวัยนี้จะภูมิใจสุดๆ ไปเลย หากเขาทำอะไรที่เด็กโตทำได้ หรือได้ชนะการแข่งขันบางอย่าง ดังนั้นหากเจ้าตัวเล็กต้องเจอความพ่ายแพ้ ลูกอาจจะเสียใจและโวยวายได้ แม้เขาจะรู้ว่าการกระทำนั้นไม่ถูกต้องก็ตาม”
เมื่อเด็กได้เรียนรู้ประสบการณ์ทั้งแพ้และชนะ ก็จะเข้าใจความรู้สึกของผู้อื่นดีขึ้น และจะเป็นผู้แข่งขันที่รู้จัก “น้ำใจนักกีฬา” (หรืออย่างน้อยก็ไม่เป็นคนที่แพ้แล้วไม่ยอมรับ)
ชมแบบไม่เหลิง “โอ้โฮ โชคดีจริงๆที่หนูรับลูกนั้นได้” ลูกจะเข้าใจว่าการชนะไม่ได้มาจากตัวเขาเองเสมอไป
ยินดีกับคนอื่น สอนลูกให้รู้จักกล่าวชื่นชมเพื่อนร่วมแข่งขันในทุกๆ ครั้งไม่ว่าจะเป็นคนชนะหรือแพ้
ชื่นชมการเล่นของลูก “เอาให้สุดแรงไปเลยจ้า” หรือ “แม่ชอบมากเลยที่ลูกทำอย่างนั้น” เป็นการแสดงว่าการ “เล่นอย่างไร” สำคัญกว่า “แพ้หรือชนะ”
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง