วัยนี้ มีเหวี่ยงขั้นสุดนะ

แต่เมื่อย่างเข้าขวบครึ่ง หากเกิดไม่พอใจอะไรขึ้นมา เช่น แค่คุณไม่ให้เขาซื้อขนมข้างทาง เขาจะเกิดความรู้สึกสุดทานทน จนเราได้เห็นท่าบอกอารมณ์หลายอย่างพร้อมๆ กัน ตั้งแต่กระโดด ชักดิ้นชักงอ โอดครวญ กรีดเสียงร้องลั่น

 
คุณหมอฮาร์วีย์ คาร์พ ผู้เขียน The Happiest Toddler on the Block อธิบายเหตุที่ลูกเป็นอย่างนั้นว่า “เขาอยากรู้อยากเห็น อยากจับต้อง ชิมรส แต่ไม่ได้ทำ” แต่อย่าหนักใจไป เรื่องแบบนี้ มีทางรับมือ

 
1. แสดงให้ลูกรู้ว่าคุณรับรู้อารมณ์ของเขา ถ้าเขาตะโกน หรือกรีดร้อง “จะกินคุกกี้” ขอให้คุณเลี่ยงคำตอบกลับลักษณะห้ามจับ ห้ามกิน และใช้การตอบรับรู้ความรู้สึกเขาจะดีกว่า ด้วยคำพูดหนักแน่น และโทนเสียงที่เข้าใจลูกจริงๆ เช่น “อืม แม่รู้แล้วหนูอยากได้คุกกี้”

 
2. ให้เหตุผลปฏิเสธสั้นๆ และเบนความสนใจ การรับรู้ความรู้สึกลูก มีส่วนช่วยให้ดีกรีความโมโหลดลง พอสังเกตว่าลูกเริ่มนิ่งได้บ้าง จึงค่อยบอกเหตุผลที่ไม่ให้ตามคำขอของเขา “แม่รู้ว่าลูกอยากกินคุกกี้ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ถึงเวลาของว่างลูกกินได้ อีกพักเดียวเอง ตอนนี้เรารีบกลับบ้านไปแข่งกันล้างมะเขือเทศไว้ทำอาหารกันดีกว่า”

 
3. พาเดินออกไปจากตรงนั้น ถ้าวิธีนี้ยังไม่ได้ผล ต้องบอกเขาไป (ด้วยน้ำเสียงหนักแน่นเหมือนเดิม) แม่ซื้อให้ไม่ได้ หันหลังให้ลูกสักครู่ (ไม่เกิน 15 วินาที) แล้วค่อยกลับมาหาเขา กอดเขาสักที เพราะจริงๆ บางครั้งลูกแค่ต้องการให้แม่สนใจเขาเท่านั้น คุณหมอคาร์พอธิบาย

 

 

บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง