หน้าที่พ่อแม่ กังวล สมาธิสั้น ลูกไม่ตั้งใจเรียน

ทำ “หน้าที่พ่อแม่” ให้ดีที่สุด หยุดกังวลเกินเหตุจนบั่นทอนจิตใจตน

Alternative Textaccount_circle
event
หน้าที่พ่อแม่ กังวล สมาธิสั้น ลูกไม่ตั้งใจเรียน
หน้าที่พ่อแม่ กังวล สมาธิสั้น ลูกไม่ตั้งใจเรียน

สำหรับคนช่างกังวลแล้ว เมื่อคิดเรื่องหนึ่ง ก็จะนำไปสู่อีกเรื่องหนึ่ง แล้วก็อีกเรื่องหนึ่ง ไปเรื่อยๆ

ถ้าลูกส่งงานไม่ครบก็แปลได้ว่าลูกไม่รับผิดชอบ ถ้าลูกรับผิดชอบแค่เรื่องส่งการบ้านชิ้นนี้ไม่ได้ ชิ้นอื่นก็คงรับผิดชอบไม่ได้เช่นกัน

ถ้างานแค่นี้ยังทำไม่ได้ อนาคตก็คงไม่มีทางทำอะไรได้ อาจจะถึงขั้นเรียนไม่จบ

ถ้าเรียนไม่จบแล้วเขาจะอยู่อย่างไร ต้องกลายไปเป็นภาระของสังคมล่ะหรือ

แล้วอย่างนี้เราจะตายได้อย่างไร วันที่เราตายลูกคงอยู่ไม่ได้ เอาชีวิตไม่รอด

จะเห็นได้ว่าคิดมาคิดไป จากเรื่องแค่ส่งงานไม่ครบที่เด็กคนไหนก็เป็นได้ทั้งนั้น (รวมลูกหมอด้วย) คุณแม่ที่กังวลเยอะ ก็สามารถคิดไปได้ไกลจนถึงระดับ “หายนะ” กันเลยทีเดียว แล้วถ้าคิดไปถึงขนาดนั้นแล้วจะรู้สึกใจสั่นก็คงไม่แปลกอะไร

หน้าที่พ่อแม่ กังวล สมาธิสั้น ลูกไม่ตั้งใจเรียน

หมอเลยต้องพาคุณแม่กลับมาสู่ปัจจุบัน เริ่มด้วยการหายใจเข้าออกลึกๆ ตั้งสติให้ดี ลมเข้าปอดเต็มที่จะดันกระบังลมลงล่างให้ท้องป่อง แล้วค่อยๆ ผ่อนลมหายใจออกช้าๆ ทำต่อเนื่องสักพักร่างกายจะสงบ หัวใจจะเต้นจังหวะช้าลง

สติมาแล้วก็ลองคิดดูดีๆ ไม่ส่งการบ้านหนึ่งทีจะมีความหมายว่าลูกจะเสียผู้เสียคนหมดอนาคตเลยจริงหรือ?

พอคิดได้ว่ามันไม่ใช่ ก็มารวบรวมกำลังแก้ปัญหากันต่อไป ทำอย่างไรจะตามการบ้านเจ้าลูกชายอารมณ์ศิลปินคนนี้ได้

ทำหน้าที่แม่ที่ดีของตัวเองต่อไป โดยไม่ต้องไปบั่นทอนกำลังใจของตัวเองด้วยความกังวล

ที่ “มโน” ขึ้นมาเอง

 

เรื่องโดย : ผศ.นพ.ณัทธร พิทยรัตน์เสถียร จิตแพทย์เด็กและวัยรุ่น ภาควิชาจิตเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ภาพ : Shutterstock

banner300x250

เรื่องที่คนอ่านมากสุด

keyboard_arrow_up