account_circleแต่คุณแม่ไม่ต้องไปตามหาที่ไหนไกลเพราะมองเห็นหนูมะเหมี่ยวแอบซ่อนอยู่ข้างใต้เก้าอี้สนามนั่นเอง แถมยังยิ้มหน้าระรื่นอีกด้วย คุณแม่เล่าว่า “เขาชอบซ่อนที่เดิมทุกครั้งเลย…แล้วก็ชอบให้แม่หาพลางร้องเรียกว่า ‘มะเหมี่ยวอยู่ไหน’ นานๆด้วยค่ะ”
สำหรับเด็กวัยเตาะแตะ การเล่นซ่อนหาก็คือการเล่นจ๊ะเอ๋อีกแบบหนึ่งนั่นเอง เขามักแอบซ่อนในที่ที่เรามองเห็นโดยเอามือทั้งสองข้างปิดตาไว้ เพราะคิดว่าถ้าไม่เห็นเรา เราก็คงมองไม่เห็นเขา และถ้าเราหาเจอ ลูกก็รู้สึกว่าตัวเองทำสำเร็จด้วยเหมือนกัน เขาจึงเลือกที่จะซ่อนในจุดเดิมทุกครั้ง เมื่อถึงวัยประมาณ 4 ขวบ เขาจะรอคอย อยู่นิ่งๆและเงียบๆได้ เพราะรู้จัก “อดใจ” มากขึ้นและเข้าใจแล้วว่าการซ่อนหาเป็นอย่างไร
เมื่อใดที่ลูกวัยเตาะแตะนั่งลงกับพื้น ลากตะกร้าผ้ามาครอบหัวตัวเองไว้ และพูดว่า “แม่หาหนูไม่เจอหรอก!” คุณก็เล่นไปตามกฎของลูกก็แล้วกัน คือ “หา” ให้ทั่วๆ และพอหาเจอก็ต้องทำทีท่าว่าประหลาดใจด้วยนะ แล้วก็ผลัดกันเป็นคนซ่อน เขาจะได้ภูมิใจที่หาคุณเจอเหมือนกัน (อย่าลืมซ่อนในที่ที่เขาเห็นคุณชัดๆล่ะ!)
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง