account_circle• ตอนลูกยังเล็ก ดิฉันใช้กระดาษ A4 ธรรมดาที่หาได้ในบ้านนั่นละ เอามาม้วนๆ ทำเป็นกระบอกเสียงเอาไว้พูดหรือบางทีก็ร้องเพลงด้วย เป็นเสียงทุ้มบ้าง เสียงต่ำบ้าง หรือจะใช้เวลาเล่านิทานก็ได้ น้องอชิชอบมาก คงเพราะมันดูตลกดีละมั้ง คุณแอมมี่ แม่น้องอชิ
• ส่วนใหญ่จะเน้นการหยิบจับของใกล้มือมาเล่นกับลูกมากกว่า ผ้าขนหนูผืนใหญ่ที่ใช้กันประจำนี่แหละค่ะ เล่นได้ไม่มีเบื่อ ม้วนผ้าจนสุด เหมือนแยมโรลอันยาว เวลาเล่นก็วางลูกนอนหงาย จัดให้แยมโรลของเราอยู่ใต้รักแร้ลูก จากนั้นก็จับปลายผ้าสองด้านค่อยๆ ยกขึ้นพร้อมกัน พออังเปาตัวลอยขึ้นก็ใส่เสียงประกอบเข้าไปนิดหน่อย แม่มีแรงยกกี่รอบ อังเปาก็หัวเราะได้ทุกรอบเลย เกมนี้ควรเล่นเมื่อลูกคอแข็งแล้วนะคะคุณอารีย์ แม่น้องเหนือ
• เวลาเราทำเสียง หน้าตา ท่าทางเป็นสัตว์ อย่างลิง หมู กระต่าย วัว ฯลฯ น้องต้องเป็นสนุกทุกที พ่อเขาเลยหยิบจานกระดาษหลายๆ ขนาดมาวาดหน้าและตัดกระดาษตกแต่ง ต่อหู ติดจมูก ต่อเขาเป็นสัตว์หลายชนิดไว้ เก็บไว้เล่นสลับหน้าจริงของพ่อกับแม่ค่ะ โดยเฉพาะเวลาน้องต้องโยเย หยิบหน้ากากทำมือฝีมือคุณพ่อขึ้นมาทีไร ยายหนูขำทั้งน้ำตาทุกทีค่ะ
บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง