ลูก…ผู้ให้กำเนิดคำว่าแม่

ด้วยน้ำเสียงของแม่ต้นกล้านัยนา ที่คุยกับลูกๆ สุดที่รักของเธอในหลากหลายแง่มุมของชีวิตที่เธอได้เรียนรู้จากลูกๆ ด้วยปรารถนาจะเดินหน้าและเติบโตไปพร้อมกับลูกๆ เสมอ

 
แม่ต้นกล้าสอนลูกๆ ไว้ในบทหนึ่งที่ว่าด้วยความท้อแท้ในจิตใจ “เมื่อเกิดความท้อขึ้น ลูกต้องดูที่ต้นเหตุของมันลูกต้องแก้ที่ต้นเหตุเสมอ… เราท้อกันได้ทุกคน จำไว้ แต่อย่าสะสม…แม่รู้ว่าบางทีมันไม่ง่าย แต่หัวใจที่ไม่คิดแก้ไขจะทำให้ความท้อมันมีพลังร้ายขึ้นอย่ายอมให้มันเพาะเมล็ดพันธุ์ในใจของเราได้”

 
คือตัวอย่างส่วนน้อยจากหลายประโยคที่อ่านแล้วต้องขีดเส้นใต้เอาไว้เต็มเล่ม ทุกถ้อยคำที่ปรากฏล้วนเติมกำลังใจมหาศาล และสะกดให้เราต้องนั่งนิ่งๆ เพื่อทบทวนตัวเองตามไปด้วยนึกภาพตามด้วยว่า เราจะสอนเจ้าลูกน้อยในวันข้างหน้าว่าอย่างไรดี

 
ว่าแล้วก็เดินไปหอมเจ้าตัวเล็กสักหน่อย โตขึ้นเราจะคุยกันเรื่องอะไรดีน้า

 

 

บทความโดย: กองบรรณาธิการนิตยสารเรียลพาเรนติ้ง